อ่านหนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ตอนที่ 13/4 วันที่ 18 มิ.ย. 55

อ่านหนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ตอนที่ 13/4 วันที่ 18 มิ.ย. 55

“ก็ ทำนองนั้น งูกัดคนส่วนใหญ่ก็ทำเพื่อป้องกันตัว ที่มันออกมาเผ่นพ่านนี่แสดงว่ามันกำลังหาอาหารอยู่ผมเห็นซากหนูอยู่แถวนั้น พอดี แสดงว่ามันปล่อยพิษไปหมดแล้ว มันแค่ตกใจแล้วก็แว้งกัดเท่านั้นเอง”

นับดาวโล่งใจเมื่อได้ฟังอย่างนั้น ในห้อง...ปรายฟ้ามองน้อยหน่าที่มองหน้าชนะชัย ทำหน้าไม่ถูก “เรื่องนี้แม่ผิดเอง แม่โกหกพ่อไปว่าแม่ทำแท้ง เขาเลยไม่รู้ว่าเขามีลูก” ชนะชัยหน้าสลดรู้สึกผิด “แต่พ่อก็มีส่วนผิดตั้งแต่ต้น ตอนนั้นถ้าพ่อไม่อ่อนแอเกินไป เราก็คงเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกกัน มาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว” ปรายฟ้าจับมือลูกสาว “น้อยหน่า ตกใจใช่มั้ย” “ตกใจค่ะ แต่...หน่าก็ดีใจ หน่าอยากอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเป็นครอบครัวเหมือนคนอื่น...แต่หน่าไม่เคยคิดว่าพ่อหน่าจะเป็นคุณ...ที่ผ่านมาหน่าไม่ชอบหน้าคุณเลย” “พ่อรู้ แต่ว่า...ลูกจะยอมรับพ่อเป็นพ่อมั้ย” “แล้วคุณยอมรับหน่าเป็นลูกหรือคะ” ชนะชัยยิ้มให้ลูกสาวอย่างจริงใจ “รับสิ สิบกว่าปีที่ผ่านมาพ่อได้แต่โทษตัวเองที่ปล่อยให้แม่เขาจากไป ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนี้พ่อจะได้แม่ ได้ลูกกลับคืนมา พ่อไม่มีวัน...ไม่มีวันที่จะทอดทิ้งใครคนใดคนหนึ่งอีกแล้ว” น้อยหน่าเงียบไป ปรายฟ้าหันไปบอกลูก “เรียกพ่อสิลูก” น้อยหน่านิ่งไปนิดก่อนจะพูดขึ้น “ไม่รู้สิคะ...ถึงคุณจะช่วยชีวิตหน่าไว้ แต่ว่า...จะให้เรียกคุณว่าพ่อ...หน่าไม่ชิน” ชนะชัยยิ้มรับ “ไม่เป็นไร แค่รู้ว่ามีลูกอยู่ในโลก พ่อก็ดีใจมากแล้ว รวมทั้งคุณด้วยฟ้า” ชนะชัยมองปรายฟ้าอย่างขอโทษ oooooooooooooooooooooooo ปราบกับนับดาวออกมานั่งคุยกัน จิบกาแฟจากตู้ขายอัตโนมัติไปด้วย “คุณคิดว่าพวกเขาจะคืนดีกันได้ไหม” ปราบคิดๆ “น่าจะนะ อย่างน้อยพวกเขามีน้อยหน่าเป็นโซ่ทองคล้องใจอยู่แล้ว” “ฉันก็อยากให้พวกเขาคืนดีกัน จะได้มีความสุขกันซะทีทั้งปรายฟ้า ชนะชัย โดยเฉพาะน้อยหน่า ผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมายเหลือเกิน” “แต่อาจจะยกเว้นคนนั้น” ปราบมองไป นับดาวมองตาม เห็นชัชฎากำลังเดินเข้ามาที่โถงโรงพยาบาลอย่างรีบร้อน หน้าตาวิตกกังวล ชัชฎาตรงไปที่เคาน์เตอร์ ถามห้องพัก แล้วไปที่ลิฟต์ทันที โดยไม่สนใจอย่างอื่นเลย จนมองไม่เห็นปราบกับนับดาว “ฉันว่าคุณชัชฎาไม่มีทางยอมให้คุณจ๊อบคืนดีกับคุณฟ้าแน่ๆ...ทำไงดีล่ะนายปราบ” “ถ้าถามผม ผมก็คงไปชี้แจงเหตุผลให้เขาฟัง หวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจ” “ไม่มีทาง คุณชัชฎาหัวแข็งสุดๆ ไม่มีใครเปลี่ยนใจเขาได้หรอก...ใช้วิธีทื่อๆอย่างคุณไม่ได้ผลหรอก คนอย่างนี้มันต้องใช้อุบาย” “เอาเลย งานถนัดคุณนี่” นับดาวค้อนขวับ oooooooooooooooooooooooooooo ชัชฎาเปิดประตูเข้ามาในห้อง ชนะชัย น้อยหน่า ปรายฟ้า คุยกันอยู่ “จ๊อบ เป็นไงบ้าง” ชนะชัยยิ้มให้แม่ “ไม่เป็นไรแล้วครับ หมอบอกปลอดภัยดีแล้วครับ” “แน่ใจนะ เขาเช็คละเอียดใช่ไหม ย้ายไปเข้าโรงพยาบาลที่กรุงเทพมั้ย” “ไม่ต้องหรอกครับ ผมไม่เป็นไรจริงๆ” ชัชฎาโล่งอก แล้วหันไปเห็นปรายฟ้ากับน้อยหน่า “เธอ...ปรายฟ้า...” “ค่ะ ขอบคุณค่ะที่ยังจำฉันได้” “เธอมาที่นี่ได้ยังไง...ในที่สุดก็กลับมาหาลูกฉันจนได้ ไม่มีที่ไปแล้วเหรอไง” “พอเถอะครับแม่ ผมขอให้ฟ้าเขามาอยู่กับผมเอง” “แกลืมแล้วเหรอว่าเขาทำอะไรกับแกไว้” “เขาไม่ได้ทำอะไรผมทั้งนั้น แม่ต่างหากที่ทำ ผมรู้ความจริงหมดแล้ว” “แกเชื่อมันเหรอ ยัยนี่มันโกหก” น้อยหน่าไม่พอใจ “คุณเป็นคนยังไงกันเนี่ย หัวใจคุณทำด้วยอะไร” ชัชฎาชะงักหันขวับมามองน้อยหน่า ชนะชัยรีบบอก “ลูกผมครับ...หลานสาวคุณแม่” “ฉันจำได้แล้ว ฉันเจอเธอในงานแต่งงานนับดาว” “ใช่ค่ะ ตอนนั้นหนูยังรู้สึกคุณเป็นคนใจดี แต่วันนี้ความรู้สึกหนูเปลี่ยนไป” “เธอเป็นเด็ก เธอไม่รู้อะไรหรอก” น้อยหน่าหัวเราะ “เชยจริงๆ สมัยนี้เขาไม่พูดกับเด็กแบบนี้แล้วนะคะ เด็กบางคนรู้มากกว่าผู้ใหญ่ซะอีก” ชัชฎาอึ้งไป ชนะชัยหัวเราะ “ท่าทางเขาจะได้เลือดย่าไปเยอะนะครับ” ชัชฎาหันไปหาปรายฟ้า “ลูกตาจ๊อบจริงๆเหรอ” “ค่ะ แต่ถ้าคุณไม่เชื่อ แล้วจะบอกให้ฉันไปตรวจดีเอ็นเออะไรนั่นน่ะ บอกได้เลยค่ะว่าไม่...แล้วฉันก็ไม่คิดจะเรียกร้องอะไรทั้งสิ้น ถ้าไม่เชื่อก็จบ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ชีวิตใครชีวิตมัน” ชนะชัยพูดขึ้นอย่างมั่นคง “แต่ผมเชื่อคุณ ฟ้า” ชัชฎาหน้าเครียด จ้องหน้าชนะชัย มองปรายฟ้า แล้วไปจบที่หน้าน้อยหน่า ooooooooooooooooooooooooooooo ปราบสวมเสื้อกาวน์ของหมอ เดินมากับนับดาว ท่าทางปราบไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองมากนัก “นี่ มีแผนอื่นอีกมั้ยเนี่ย” “แผนนี้แหละ ดีที่สุดแล้ว ทำได้เลยไม่ต้องเตรียมการ” “คุณบอกเองว่าแม่ชนะชัยเป็นคนฉลาด แล้วเขาจะเชื่อเหรอว่าผมเป็นหมอน่ะ” “ยังไงคุณก็เป็นหมอสัตว์นะ ถือว่ามีพื้นอยู่ จะหลอกคนอื่นว่าเป็นหมอคนคงไม่ยากหรอก มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ” “แล้วถ้าขู่เขาไม่สำเร็จล่ะ” “สำเร็จสิ แค่คุณเก๊กหน้าเครียดๆ บอกคุณชัชฎาว่าถึงพิษงูจะน้อยแต่คุณจ๊อบแพ้พิษงูขั้นรุนแรง เกินเยียวยา อยู่ได้อีกไม่กี่ชั่วโมง...แค่นี้เขาก็สติแตก ไม่มีสมองมาคิดอ่านจับผิดคุณหรอก” “โอเค แล้วที่เหลือก็เป็นหน้าที่คุณนะ” “แน่นอน ฉันจะบิ๊วคุณแม่เขาเองว่าให้ไฟเขียวคุณจ๊อบกับคุณฟ้า คุณจ๊อบจะได้มีกำลังใจสู้ชีวิต ตอนที่ฉันเดินเกมส์คุณก็คอยเสริมด้วยละกัน” ปราบพยักหน้า ทั้งสองเดินมาหยุดที่หน้าห้องชนะชัย ปราบทำท่าจะเคาะประตู แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้จึงไม่เคาะ นับดาวมองมา ปราบมองหน้านับดาวยิ่งแน่ใจความคิดตัวเอง “คุณหลอกใช้ผมอยู่รึเปล่าเนี่ย” “หมายความว่าไง” “จริงๆคุณรู้สึกผิดที่หนีออกมาจากงานแต่งงานแบบนั้น คุณถึงอยากให้ชนะชัยคืนดีกับปรายฟ้า ยิ่งถ้าทำให้แม่เขายอมรับปรายฟ้าได้ คุณก็จะยิ่งลอยตัว ใช่ป่ะ” นับดาวทำหน้าเซ็ง “ก็ใช่ แล้วไงล่ะ ช่วยให้คนมีความสุขผิดตรงไหน วินวิน” “จะให้ผมช่วยคุณก็ได้ แต่แผนของคุณมันยากมาก” “จะมาไม้ไหนเนี่ย เอาไงก็ว่ามา” “ผมต้องการกำลังใจ” “กำลังใจอะไร” ปราบป่องแก้ม ชี้ที่แก้มตัวเอง “บ้า ไม่มีทาง” “ก็ได้ ปล่อยให้คุณชัชฎาไล่ปรายฟ้ากับน้อยหน่าออกมา ชีวิตของชนะชัยก็จมอยู่กับความทุกข์ตลอดไป อาจกลายเป็นโรคซึมเศร้า...เพราะคุณทิ้งเขาในงานแต่งงาน” “ฉันไม่คิดว่าคุณเป็นผู้ชายที่นิสัยน่าเกลียดแบบนี้” “ไม่มากไปกว่าที่คุณเคยทำกับผมหรอก...ว่าไง” ปราบชี้แก้มตัวเอง นับดาวเมิน “ก็ได้” ปราบทำท่าจะถอดเสื้อกาวน์ออก แล้วเดินออกมา นับดาวดึงเข้าไป จูบที่แก้ม เนิ่นนาน “พอใจรึยัง” “ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย” นับดาวสะบัดหน้า เมินไปอีกทาง ปราบเดินกลับมาที่หน้าห้องชนะชัย “จะบอกอะไรให้ ถ้าคุณไม่จุ๊บผม ผมก็ต้องเข้าไปช่วยชนะชัยอยู่ดีนั่นแหละ” นับดาวหันมามองแทบอยากจะฆ่า “ถือว่าหายกันที่ตอนนั้นคุณเอาวัคซีนไอ้เฉาก๊วยมาบลั๊ฟผมไง” นับดาวจะโต้ตอบ แต่ปราบชิ่งหนี เคาะประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทันที...ปราบกับนับดาวเข้ามา แล้วก็ชะงัก ปรายฟ้าอยู่ข้างๆเตียงชนะชัย ชัชฎานั่งคุยกับน้อยหน่าอย่างสนิทสนม ทุกคนหันมามองปราบงงๆที่เห็นเขาใส่เสื้อกราวน์ ปราบหันมาทางชัชฎา ขณะที่นับดาวเอาปราบเป็นกำบังไม่ให้ชัชฎาเห็นเธอ แอบส่งซิกให้คนอื่นๆ “ผมเป็นหมอที่ดูแลคุณชนะชัยน่ะครับ จะมาบอกข่าวร้ายเรื่องผลเลือดของคุณชนะชัยน่ะครับ” ทุกคนเงียบ แล้วก็ส่งเสียงหัวเราะดังลั่น ปราบกับนับดาวงง ปรายฟ้ายิ้มขำๆ “คุณกับคุณนับดาว จะมาวางแผนให้คุณแม่ยอมรับฉันใช่มั้ย” ปราบกับนับดาวหน้าเหวอ ชัชฎาพยายามกลั้นหัวเราะ “น้อยหน่าเขาบอกก่อนแล้วล่ะ เขาบอกคุณสองคนหายไปนานแบบนี้ สงสัยพวกคุณคงเห็นฉันก็เลยหลบไปวางแผนอะไรกันซักอย่าง...เก่งจริงๆเลยหลานย่า” ชัชฎากอดน้อยหน่าเข้าไปจุ๊บที่หน้าผาก นับดาวงงมาก มองหน้าชนะชัยแทนคำถาม “ผมให้คุณแม่เลือกว่าจะยอมรับปรายฟ้าหรือไม่ ปรากฏว่าคุณแม่ยอมรับ” “เอ่อ...อ๋อ อย่างงี้นี้เอง” นับดาวยังงงๆ ไม่อยากเชื่อ ชัชฎามองหน้านับดาวยิ้มๆ “ไม่ต้องงงหรอกจ้ะหนูดาว ยอมได้ก็ยอม จะไปแข็งขืนอะไรกัน คนเขารักกันจริง เวลาผ่านมา สิบกว่าปียังรักกันอยู่ ไม่ยอมได้ไง จริงไหมจ๊ะ...ดีจังนะเราเนี่ย พ่อกับแม่รักกันซะขนาดนี้” ชัชฎาหันไปแหย่น้อยหน่า ชนะชัยกระซิบกับปราบและนับดาวเบาๆ “แม่ผมหลงเสน่ห์น้อยหน่าเข้าเต็มเปาเลยครับ อะไรก็ยอมหมด” ปราบกับนับดาวหันไปมองชัชฎากับน้อยหน่า ปราบมองอย่างงงๆ “ยัยแก่นเซี้ยวเนี่ยนะ” ชนะชัยยิ้มร่าสบายใจ “นั่นแหละครับ เขาชอบมาก” น้อยหน่ามาส่งชัชฎาที่รถ “วันที่พ่อเราเขาออกจากโรงพยาบาล น้อยหน่าไปบ้านย่าไหม ไปค้างคืนเลยก็ได้นะ” “ค่ะ แต่ให้แม่ไปด้วยนะคะ” “ไปสิจ๊ะ” ชัชฎากอดน้อยหน่า “สวัสดีค่ะ” น้อยหน่ายกมือไหว้ ชัชฎายิ้มรับไหว้ แล้วขึ้นรถ น้อยหน่าเดินกลับออกไป มือถือดังขึ้น ชัชฎาดูชื่อโทรเข้าแล้วรีบรับสาย “ว่าไง...อะไรนะ...ถ้าเขาเช็คบัญชีเมื่อไหร่ก็รู้เมื่อนั้น แล้วก็คงฟ้องร้องด้วย...เดี๋ยวฉันจะลองหาทางถ่วงเวลาไว้ก่อน” ชัชฎาขับรถออกไป ค่ำนั้น…ปราบกับนับดาวกินข้าวด้วยกันอยู่ในร้านอาหาร “คุณไปคุยกับคนที่ซื้อที่ฉันไปรึยัง” ปราบพยักหน้า “เขาว่าไงบ้าง” “เขายอมขายคืนให้คุณ” นับดาวยิ้ม “เท่าไหร่” “สองเท่าของที่คุณขายให้เขา” นับดาวตกใจ “อะไรนะ จะบ้าเหรอ จะเอากำไรอะไรขนาดนั้น สองเท่าเชียวเหรอ ทุเรศ หน้าเลือด ยังมีความ เป็นคนรึเปล่าเนี่ย” “หรือจะให้ขายคืนราคาเดิมก็ได้ แต่มีข้อแม้” “ข้อแม้อะไร” “ชื่อเจ้าของที่ต้องเป็นชื่อผม” นับดาวชะงัก เพ่งมองหน้าปราบ “คุณฮั้วกับเขาใช่ไหม...นี่ใช่มั้ยวิธีที่คุณจะฮุบที่ดินของพ่อฉันไปคนเดียว” “ก่อนพูดน่ะ กรุณาคิดก่อนซักนิดนะ ว่าใครดิ้นรนจะขายที่ แล้วใครไม่อยากให้ขาย แล้วมาหา ว่าผมวางแผนหลอกคุณเนี่ยนะ” “ที่คุณไม่อยากขายตอนแรก คุณอาจจะแกล้งเพื่อหลอกให้ฉันตายใจก็ได้” “เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้วคุณนี่” “พวกคุณมีแผนอะไรกันแน่” “ไม่มีแผนอะไรทั้งนั้น ก็แค่คุณมาอยู่ที่ไร่นี่จริงๆสิบปี ผมก็จะโอนที่ให้คุณ” “ฝันไปเหอะ ฉันไม่ชอบให้ใครมาบังคับฉัน...ฉันจะโทรคุยกับทนายของเขาเอง” ปราบแบมือเป็นเชิงตามใจ อยากทำอะไรก็ทำ นับดาวกลับมาที่บ้าน เจออลิสาอยู่กับถุงช้อปปิ้งมากมาย “อะไรคะเนี่ย ช้อปกระจายอะไรขนาดนี้คะคุณน้าอะซ่า” “คอลเล็กชั่นใหม่ๆทั้งนั้นเลยนะจ๊ะ” อลิสาเอาสินค้าแบรนด์เนมทั้งหลายให้ดู นับดาวไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ “สวยจังเลยค่ะ...ไอ้นั่นก็สวย..อุ๊ย ไอ้นี่ก็สวย” “ชอบใช่ไหมล่ะ น้าช็อปมาให้เธอเลยน่ะนับดาว” นับดาวเงียบไป “ดาวไม่เอาหรอกค่ะ น้าอะซ่าเก็บใช้เถอะค่ะ” “ทำไมล่ะ ดาวเคยชอบไม่ใช่เหรอ ใส่ไปโชว์งานวันเกิดหม่อมมะรืนนี้ไง” “ดาวไม่ไปหรอกค่ะ ดาวบอกแล้ว ดาวเบื่อ เราคุยกันจบแล้วนี่นา” อลิสาเงียบไป “น้าอะซ่าขายหุ้นแล้วใช่ไหมคะ ดาวจะเอาเงินไปซื้อที่คืน” “ยัง หุ้นกำลังขึ้น น้าเลยยังไม่ขาย รอให้ได้ราคาดีที่สุดก่อน” นับดาวมอง รู้สึกน้าสาวเปลี่ยนไป “งั้นน้าขายส่วนของดาวก่อนก็ได้ค่ะ” “ทำไมล่ะดาว ใจเย็นอีกนิดเราก็จะได้เงินเยอะขึ้นนะ” “ดาวไม่ต้องการเงินเยอะๆแล้วล่ะค่ะ” “ทั้งหมดนี้ เพราะนายปราบใช่มั้ย” “หมายความว่ายังไงคะ” “เธอรักนายปราบจนเพี้ยนไปแล้ว หรือไม่ก็นายนั่นปราบนั่นแหละที่ปั่นหัวเธอจนเธอเปลี่ยนไป ขนาดนี้” “ไม่มีใครเปลี่ยนใครหรอกค่ะน้าอะซ่า” “ดาว เธอแค่หน้ามืดตามัวไปชั่วคราว เธออย่าทำอะไรที่เธอต้องเสียใจภายหลังเลย เชื่อน้าเถอะ น้าขอร้องนะ อยู่กับน้าต่อไปเถอะ” อลิสาร้องไห้ เข้ามากอด นับดาวพูดไม่ออก อลิสาคิดอะไรบางอย่างในใจ เอมี่นั่งกดสมาร์ทโฟน ทำอะไรสักอย่าง คนรับใช้เดินเข้ามาหา “คุณเอมี่คะ มีคนมาหาค่ะ” “ใคร” “เขาบอกเขาชื่ออลิสาค่ะ” เอมี่ขมวดคิ้ว อ่านหนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ตอนที่ 13/4 วันที่ 18 มิ.ย. 55 หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ บทประพันธ์โดย พลอยชื่ร-ฝนพรำ หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ บทโทรทัศน์ โดย คุณสมภพ ผูกพันน้อย หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ กำกับการแสดงโดย คุณสมจริง ศรีสุภาพ หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ผลิตโดย บริษัท กู๊ด ฟิลลิ่ง จำกัด หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ แนวละคร โรแมนติกคอมเมดี้เบาสมอง หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.30 น. หนุ่มบ้านไร่กับหวานใจไฮโซ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3 เริ่มตอนแรก เสาร์ที่ 26 พ.ค. 2555 นำแสดงโดย: ปีเตอร์ , ชมพู่ อารยา, ทูน, แหม่ม จินตหรา, บิ๊ก ภูชิสะ, ไอซ์ อภิษฎา ที่มา ไทยรัฐ