อ่านเจจุงวอน ตำนานแพทย์แห่งโชซอน วันที่ 14 มิ.ย.55

อ่านเจจุงวอน ตำนานแพทย์แห่งโชซอน วันที่ 14 มิ.ย.55

“เค้าจะไม่ได้ ติดเชื้อฝีดาษจริง ๆ หรอก แต่เป็นเชื้อปลอม เชื้อที่อ่อนแรง พูดง่าย ๆ ก็คือการให้เชื้อโรคไว้ก่อนที่คนเราจะไปติดโรคจริง เมื่อได้วัคซีนจากแจมัลโป ผมจะนำมาฉีดให้พวกคุณที่ต้องคอยดูแลคนไข้ก่อน เว้นแต่คนที่เคยติดเชื้อโรคนนี้มาก่อนแล้ว”

ยู กลับมาถึงเจจุงวอน บอกกับหมออัลเลนว่า ตนไม่ได้วัคซีนป้องกันโรคฝีดาษมา โรงพยาบาลญี่ปุ่นที่แจมัลโปปฏิเสธไม่ยอมให้ท่าเดียว แต่ได้ผงหนองที่ได้มาจากทางต้าชิง “ในผงนี้ ยังมีเชื้อโรคฝีดาษอยู่ ดังนั้น ถ้าสูดผงนี้เข้าไปก็จะให้ผลที่คล้ายกับการฉีดวัคซีนน่ะ” “อ้อ เป็นวิธีที่ฉลาดมาก แต่ว่า...จะรับผงนี้เข้าไปยังไงล่ะ?” หมออัลเลน ถาม หมออัลเลน ให้นักเรียนนำผงหนอง มาทำภูมิคุ้มกัน โดยการหย่อนเข้าไปในรูจมูก ใช้วิธีผสมน้ำ หรือว่าใช้วิธีสูดแห้ง ฮวางจองไม่ทำเพราะตนเองเคยติดโรคฝีดาษมาแล้วตอนเด็ก จึงจะไม่ติดอีก ส่วนคิมโทนเลือกวิธีผสมน้ำ คิมโทน เข้ามาที่ห้องของฮวางจอง พอดีกับนังนังนำเสื้อผ้าที่ซักแล้วมาคืนให้ “ทำไมท่านถึงได้เข้ามาอยู่ในนี้ละคะ?” “คือข้าจะมายืมหนังสือนักศึกษาฮวาง แต่ไม่มีใครอยู่” “อ้อ แล้วท่านถือค้อนมาทำไมคะ?” นังนังสงสัย “อ้อ ก็ไม่มีอะไรหรอก” คิมโทน กล่าว “นักศึกษาฮวาง กำลังให้ยาป้องกันโรคฝีดาษที่อยู่ลานด้านหน้าน่ะ ท่านไม่เห็นเหรอคะ “ไม่เห็น ข้ายังไม่ได้ไป เจ้าทำงานไปเถอะ” ยู เข้ามาหาโดยังเห็น ภรรยา และซ็อกรันกำลังดูแลและนำอาหารให้ทาน ก็บอกซ็อกรันให้ออกไปช่วยฮวางจองสร้างภูมิต้านทานฝีดาษ ให้กับพวกนักศึกษาแพทย์ จากนั้นโดยังก็บอกยู ว่า วาตานาเบ้มาหาตนที่นี่ “ทำไมเค้าถึงต้องมาที่นี่ล่ะ?” “เค้าอ้างว่า จะมาเยี่ยมไข้ผมน่ะ แต่ผมคิดว่าคงจะมาดูว่าที่นี่มีวัคซีนโรคฝีดาษรึเปล่า” “เพราะว่าญี่ปุ่น ครอบครองวัคซีนไว้เพียงผู้เดียว คิดว่าคงคิดจะใช้โอกาสนี้ ดึงผู้ป่วยให้ไปที่โรงพยาบาลในสถานทูต โรงพยาบาลญี่ปุ่นที่เจมัลโปก็ไม่ยอมให้วัคซีนเรามาเลย” “นี่เป็นเรื่องใหญ่ เพราะฝีดาษดูเหมือนจะระบาดเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ” โดยัง กล่าว “ที่พวกเราได้มาครั้งนี้ก็มีแค่ผงหนอง แต่นั่นคงจะเอามาเทียบกับวัคซีนไม่ได้ แล้วก็ยืนยันไม่ได้ว่าผงหนองพวกนี้ ถูกผลิตขึ้นมาเมื่อไหร่อีกต่างหาก” “ยิ่งผลิตนานเท่าไหร่ก็ยิ่งมีผลน้อยลง” “ท่านยังเก็บหนังสือโรคฝีดาษของจีซ๊อกยองที่ข้าเคยให้ไว้อยู่รึเปล่า ถ้าเล่มนั้นยังอยู่ คิดว่าเราอาจทำวัคซีนกันเองได้” “มันถูกเผาตอนที่พ่อของข้าเผาหนังสือไปหมด คงหาหนังสือเล่มนั้นไม่ได้แล้ว” “เพราะจีซ๊อกยอง มีความสนิทสนมอย่างใกล้ชิดกับกลุ่มปฏิรูปของคิมอ๊กกุน ก็เลยทำให้ เบื้องบนไม่ค่อยพอใจ และตอนนี้ถูกเนรเทศไปที่เกาะซินจี ในเจินลาแล้ว หนังสือของเค้าก็คงจะถูกทำลายไปด้วย” นังนัง มาบอกฮวางจอง ว่านางเห็นนักศึกษาคิมโทนเข้าไปห้องของฮวางจอง ตอนตนไปทำความสะอาดห้อง เห็นว่าจะไปยืมหนังสือ ฮวางจองจึงบอกว่าได้เจอตอนเค้ามารับผงหนองแล้ว นังนังสงสัยว่าคิมโทนโกหกเรื่องที่พูดในห้อง คิมโทนสงสัยว่านังนังจะรู้ความลับของตน จึงวางแผนใส่ร้ายนังนังว่าเป็นคนขโมยยาไปขายในตลาด โดยเขียนกระดาษมาแปะไว้หน้าห้องของโอ และคูฮอน ทั้งสองจึงคิดว่าจะโยนความผิดเรื่องยาให้กับนังนังเลย จึงนำตัวนังนังมาสอบสวน ไล่ออกจากโรงพยาบาล แม้ว่านังนังจะปฏิเสธไม่ได้ทำ พิธีบวงสรวง ที่ทำในขณะที่เกิดโรคระบาด ในสมัยโชซอนมักจะคิดว่าฝีดาษเป็นผีที่มาสิง และจะมีการติดยันต์เอาไว้ที่หน้าหมู่บ้าน เพื่อเป็นการป้องกันผีฝีดาษ แต่เพราะมีการล้มตายของผู้ป่วยมาก ทำให้มีการนำเอาศพเด็กมามัดเชือกผูกไว้กับต้นไม้ เรียกว่าฝังลม หมออัลเลน มาเข้าเฝ้าพระเจ้าโกจงเรื่องมีคนเสียชีวิตเพราะฝีดาษไปเป็นจำนวนมาก พระเจ้าโกจงตรัสว่าได้ทำพิธีบวงสรวงไปแล้ว สถานการณ์ไม่ดีขึ้นเลยรึ “ไม่ว่าจะเป็นการบวงสรวง หรือการสวดของหมอผี คงไม่มีผลอะไรหรอกพ่ะย่ะค่ะ” “แต่ถ้าไม่ทำพิธีนั้น อาจจะมีคนที่ติดโรคมากกว่านี้ก็ได้ หลายปีก่อน รัชทายาทติดโรคนี้แล้วก็หายด้วยการทำพิธีน่ะ” พระมเหสี ตรัส “ตอนพิธีรัชทายาทเราใช้เครื่องเซ่นอายุยืนไปสิบอย่าง แล้วก็ยังได้หมอฝีดาษมารักษา แต่โชคร้ายที่หมอรักษาโรคฝีดาษคนนั้น เค้าได้เสียชีวิตไปก่อนหน้านี้แล้วน่ะ” “ในตะวันตก โรคฝีดาษเป็นโรคที่ได้คร่าชีวิตคนไปถึงหนึ่งในสิบ เป็นโรคที่น่ากลัวมาก ปัจจุบัน โรคฝีดาษยังไม่มีวิธีที่รักษาได้อย่างเด็ดขาด เพราะฉะนั้น การป้องกันจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด” หมออัลเลน ทูล “ถ้างั้น มีวิธีไหนที่จะป้องกันได้ล่ะ?” “จะต้องฉีดวัคซีนพ่ะย่ะค่ะ” “วัคซีน มันคือตัวอักษรตัวไหนเหรอ?” “วัคซีน ไม่ใช่ภาษาโชซอนพ่ะย่ะค่ะ วัคซีนฝีดาษ คือการนำเอาเชื้อจากผู้ป่วยมาทำให้อ่อนแรง ที่นี่น่าจะเรียกว่ายาป้องกันฝีดาษ เมื่อฉีดเข้าไปในร่างกายแล้ว จะเป็นการป้องกันที่ดีที่สุด” “เรื่องนี้ จีซ๊อกยองก็เคยถวายฎีกาให้ข้าเหมือนกัน แต่การใช้มูลสัตว์มาฉีดเข้าร่างกาย ข้าก็รู้สึกไม่วางใจ” “ข้าก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน เค้าว่ากันว่าถ้าฉีดไปแล้ว จะมีเขาวัวงอกขึ้นมา แถมพวกผู้หญิงยังจะคลอดลูกออกมาเป็นวัวด้วย” มเหสี ตรัส ระหว่างทางเดินทางกลับจากเข้าเฝ้า หมออัลเลน และหมอฮอร์ตั้น เห็นชาวบ้านเอาผู้ป่วยที่ยังไม่ตายก็เอาไปทิ้งด้วย ฮวางจอง จึงอธิบายว่า ทำเพื่อป้องกันการระบาด แล้วก็ประหยัดค่าทำศพด้วย ถึงได้เอาคนป่วยไปโยนทิ้ง “ที่จริงควรจะเอาผู้ป่วยที่ถูกโยนทิ้ง เอามาดูแลถึงจะถูก ต่อให้เรารักษาไม่ได้ แต่ถ้าดูแลอย่างดี ก็อาจจะพอทำให้บางคนพอรอดชีวิตได้ เราจะให้นักศึกษาแพทย์ออกไปรับตัวคนป่วยที่ถูกทิ้งนั่นมา จริงสิ นักศึกษาที่รับผงหนองไปได้ผลยังไงบ้าง?” หมออัลเลน ถาม “มีคนครึ่งนึงที่มีอาการไข้อ่อน ๆ แต่คนอื่นไม่เป็นอะไร คาดว่าผงหนองนั่นคงจะเก็บเอาไว้นานเกินไป” “มีแต่วัคซีนฝีดาษถึงแก้ปัญหานี้ได้ ถ้างั้นก็พานักเรียนที่มีภูมิแล้ว ไปทำงานนี้เถอะ” “แต่จะพาออกมาแบบนี้ได้ยังไง โรคฝีดาษ ติดต่อทางลมหายใจได้ เราต้องมีผ้าปิดปาก” หมอฮอร์ตั้น กล่าว “เรื่องผ้าปิดปากข้าจะทำให้เองค่ะ” ซ๊อกรัน กล่าว คูฮอน กับโอ กำลังเดินคุยกัน ก็มีคนมาขวาง นำจดหมายมาให้ เมื่อเปิดดู ก็พบว่าเขียนถึงการเปิดโปงความชั่วร้ายของเจ้าฮวางจอง จึงคิดจะนำเรื่องนี้ไปบอกโดยัง เมื่อฮวางจอง กลับมาจากการออกไปดูชาวบ้านที่ป่วย ก็พบว่า คูฮอน และทุกคนมารออยู่ “ทุกคน มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?” ฮวางจอง ถาม “นักศึกษาฮวาง ของพวกนี้ เราหาเจอในห้องของเจ้า” คูฮอน กล่าว “ของพวกนี้มันอะไรห้า? นี่มันเป็นกลีเซอรีนที่หายไปจากห้องทำยาไม่ใช่รึไง ส่วนนี่ก็เป็นค้อน มันเป็นค้อนที่ใช้ทุบกุญแจตู้เก็บดินประสิวที่อยู่ในห้องทดลองไม่ใช่เหรอ?” โอ กล่าว “แล้วทำไม มันมาอยู่ในห้องของข้าล่ะ?” ฮวางจอง กล่าว “เจ้าต้องอธิบายมาสิว่าทำไมยังมีหน้ามาถามเราอีก ข้าบอกให้ก็ได้ ค้อนอันนี้เอาออกมาจากที่นอนของเจ้า ส่วนขวดยา ก็เอามาจากมุมห้องของเจ้า” “มันจะเกินไปแล้วนะ” ฮวางจอง กล่าว อ่านเจจุงวอน ตำนานแพทย์แห่งโชซอน วันที่ 14 มิ.ย.55 เจจุงวอน นำแสดงโดย : พัคยองอู ยอนจองฮุน ฮันฮเยจิน ฌอน ริชาร์ด เจจุงวอน ประเภท: การแพทย์, ประวัติศาสตร์, โบราณ เจจุงวอน ผู้กำกับโดย: ฮงชางอุค (Hong Chang Wook) เจจุงวอน ผู้เขียนบทโดย : อีคีวอน (Lee Ki Won) เจจุงวอน ทุกเย็นวันเสาร์ และ อาทิตย์ เวลา 17.45 – 19.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ที่มา เดลินิวส์