“ใจเย็นๆนะลูก หนูแพรไม่ได้ฆ่าชัยนะ”
“ถ้าเขาไม่ใช้เสน่ห์เล่ห์กลหลอกให้พี่ชัยหลงรัก พี่ชัยก็คงไม่ทำร้ายตัวเองจนตายหรอก...ไม่ได้ฆ่าก็เหมือนฆ่านั่นแหละ”
ภูผาเลี่ยงไปอย่างหัวเสีย แพรไหมไหว้บุญศรีก่อนเดินเข้าไปจุดธูปหน้าโลงศพขอโทษชัยแทนพันทิญา แล้วกลับมานั่งเพื่อฟังพระสวด สักครู่ปรางแก้วเข้ามาคุยกับเธอด้วยความเห็นใจ ไม่ได้คิดว่าเธอทำให้ชัยตายแต่ตนเชื่อในเรื่องกรรม คิดว่าพี่ชัยคงทำบุญมาแค่นี้
“ขอบคุณมากนะคะคุณปรางแก้ว คุณทำให้แพรรู้สึกดีขึ้นจริงๆ อย่างน้อยก็ยังมีคนเข้าใจบ้าง ดีกว่าถูกมองอย่างรังเกียจเหมือนแพรเป็นฆาตกร”
“พี่ภูผาคงเสียใจมาก เขามีพี่ชายคนเดียว แล้วก็รักกันมากด้วยค่ะ”
แพร ไหมมองไปที่ภูผาด้วยความเข้าใจและเห็นใจ ส่วนทวีปที่อยู่กับภูผาก็ปลอบใจเขาว่าแพรไหมคงไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเลว ร้ายแบบนี้ และบางทีพี่ชัยอาจจะรักเขาข้างเดียวก็ได้
“แต่ถ้าเขาไม่ให้ความหวัง พี่ชัยก็คงไม่รักเขามากจนยอมทำร้ายตัวเองเพื่อประชดเขา”
“เออ ฉันเข้าใจ แต่แกก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปทำร้ายเขา ในทางกฎหมายเขาไม่ได้ฆ่าพี่ชัยนะ”
“ใช่...กฎหมาย เอาผิดเขาไม่ได้ แต่พี่ชัยตายเพราะเขา เขาต้องรับผิดชอบ” ภูผาสีหน้าโกรธแค้น ทวีปหนักใจแทนเพื่อน มองเห็นความยุ่งยากรออยู่ข้างหน้า...
เช่นเดียวกับพันทิญาที่เมื่อ รู้ว่าแพรไหมไปงานศพชัย เธอกลัวเรื่องจะโยงมาถึงตัวถ้าแพรไหมเผลอพูดความจริงขึ้นมาว่าที่แท้คนที่คบ กับชัยคือเธอ แต่วนิดาปลอบหลานรักว่าไม่ต้องกลัว พันไม่ได้ฆ่ามัน ขอให้จำไว้ว่ามันฆ่าตัวตายเอง
ขอขอบคุณจาก thairath.co.th
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น