แน่นอนว่า...เพียงดาวตกเป็นประเด็นร้อนทอล์คออฟเดอะทาวน์ในวันต่อมา ข่าวในอินเตอร์เนตทางเว็บแฟชั่นชื่อดัง Thai catwalk.com เป็นภาพขณะที่เพียงดาวกำลังบีบคอดีนี่ พร้อมข่าวพาดหัว “แคทวอล์คเดือด เพียงดาวปะทะดีนี่กะเล่นถึงตาย” ผู้คนคลิกเข้าไปดูแทบเว็บล่ม เช่นเดียวกับที่ออฟฟิศโมเดล เพื่อนพนักงานกำลังรุมล้อม แหนม คิว และปลาหวาน โดยมีแหนมกำลังทำท่าตบคิว เลียนแบบเพียงดาวตบดีนี่ในงาน “นี่อย่างงี้ แล้วก็ตบอย่างงี้ ไม่พอนะ ยังบีบคออีกอย่างงี้ๆ” ก่อนจะอินจัดหันไปบีบคอปลาหวาน ทำเอาปลาหวานร้องลั่น “เว้ย!!” ปลาหวานแกะมือแหนมออก แต่แหนมไม่สนหันมาเล่าให้พนักงานกองบอกอต่ออย่างเมามัน พนักงานต่างฟังอย่างสนใจ รายการเล่าข่าวบันเทิง พิธีกรชาย หญิง กำลังวิพากษ์วิจารณ์เรื่องเพียงดาวกับดีนี่อย่างแซบนัว “สดๆ ร้อนๆ เลยนะคะ เพียงดาวกับดีนี่มีเรื่องกันอีกแล้วค่ะ คราวนี้กลางเวทีของแบรนด์ระดับโลกเลยนะคะ” พิธีกรหญิงเปิดประเด็น พิธีกรชายรับไม้ “เรามีคลิปเหตุการณ์ด้วยนะครับ เดี๋ยวลองไปดูกันก่อนว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่แล้วค่อยกลับมาคุยประเด็นนี้กันต่อ” ภาพเพียงดาวกำลังกระชากดีนี่แล้วตบไม่ยั้ง ปรากฎอยู่ในรายการ ภาพเดียวกันนี้ปรากฎในจอทีวีที่บ้านโอม แม่อ้อยกำลังดูอยู่ จ้องเขม็ง สีหน้าแววตาของเพียงดาว ราวกับคนคุ้มคลั่ง แม่อ้อยอึ้ง พิธีกรหญิงเม้าท์ต่อ “เรื่องที่เกิดขึ้นก็ประเด็นเดิมเดิมน่ะแหล่ะค่ะ สาเหตุจากการหึงหวงคุณโอมที่เป็นช่างภาพ” พิธีกรชายจ้องมองภาพเพียงดาวบรรยายเสริมอย่างใส่อารมณ์ “โอ้โห...ดูตาคุณดาวสิครับ ผมว่าเหมือนคนขาดสติหลุดๆ นะครับ แล้วดีนี่โดนขนาดนี้ ไม่รู้ฝั่งผู้ชายจะโดนอะไรบ้าง” แม่อ้อยทั้งตกใจและนึกหวั่นใจ รับไม่ได้กดปิดทีวีหน้าเครียด อามอยู่ที่ทำงานร้านหนังสือ กำลังเช็ดโต๊ะท่าทางกลุ้มไม่หาย อีกด้านหนึ่งเพื่อนอามสองคนดูหนังสือพิมพ์ดาราแล้ววิพากษ์วิจารณ์กันอยู่ ครู่หนึ่งวิ่งมาหาอาม “ไอ้อาม ตกลงเรื่องพี่แกเป็นยังไงมั่งวะ?” อามไม่ยอมตอบใดๆ เพื่อนอีกคนซัก “แล้วคุณเพียงดาวเค้าสติไม่ดีจริงรึเปล่าววะ? ดูจากข่าวแล้วเค้าเหมือนเป็นบ้าเลยวะ พี่แกทนได้ไงวะ?” อามหงุดหงิด ตะวาดเพื่อนๆ “หุบปากไปเลย ไม่งั้นโดนต่อย!” เพื่อน 2 คนชะงักจ๋อย แล้วรีบออกไป อามหันไปเช็ดโต๊ะหน้าเครียดๆ ต่อ ฝ้ายแอบมออยู่ที่หน้าร้าน เห็นเหตุการณ์ก็ยิ่งเป็นห่วงอาม แม่อ้อยกำลังเก็บดอกไม้อยู่ท่าทางเครียดๆ ครู่หนึ่งเสียงกริ่งที่ประตูหน้าบ้านดังขึ้น แม่อ้อยเดินไปเปิดเห็นดีนี่ยืนอยู่ แม่อ้อยรับไหว้ดีนี่อาการอึ้งๆ “สวัสดีค่ะแม่...” แม่อ้อยรับไหว้ท่าทางเครียด ดีนี่เห็นอาการ “ดีนี่ขอโทษนะคะ ที่ดีนี่ทำให้แม่กับโอมเดือดร้อน” “ตกลงเรื่องหนู โอม แล้วก็หนูดาวเป็นยังไงกันแน่” ดีนี่ทำท่าหนักใจ “มันจริงเหรอ ที่ข่าวเค้าบอกว่าหนูดาวเค้าหึงเพราะหนูไปมีอะไรกับโอม?” ดีนี่บีบน้ำตา ร้องไห้ออกมา “ดีนี่ขอโทษค่ะ...” แม่อ้อยถึงกับอึ้ง “ตกลงหนูมีอะไรกับโอมจริงเหรอ?” ดีนี่ตอแหลสร้างภาพ “ไม่ค่ะ..ดีนี่ไม่ได้มีอะไรกับโอม แต่ดีนี่ต้องขอโทษเพราะว่าความจริง ดีนี่ก็รักโอมทั้งๆ ที่โอมมีพี่ดาวแล้ว แต่ดีนี่ไม่ได้ต้องการจะแย่งของของใคร ดีนี่ต้องการแค่ความเป็นเพื่อนเท่านั้น ดีนี่น่าจะตัดใจ ไม่มาเจอโอมไม่มาวุ่นวายกับโอมอีก พี่ดาวเค้าจะได้ไม่ต้องโกรธจนขาดสติแบบนี้” แม่อ้อยหลงเชื่อ สงสารดีนี่ แล้วนึกถึงภาพข่าวที่เพียงดาวบีบคอดีนี่ในอาการคุ้มคลั่ง “แม่เห็นภาพในข่าวแล้ว หนูดาวเค้าน่ากลัวมาก” ดีนี่ใส่ไฟทันที “ค่ะ..พี่ดาวเค้าน่ากลัวมาก ดีนี่เป็นห่วงโอมกลัวว่าพี่ดาวเค้าจะทำอะไรโอม ดีนี่ก็เลยมาหาโอมนี่แหล่ะค่ะ” “ตั้งแต่เกิดเรื่องโอมเค้าก็ยังไม่กลับบ้านเลย เค้าขอนอนค้างที่ออฟฟิศ ขอบใจนะที่เป็นห่วงโอม” ดีนี่ยิ้มเยื้อน “แม่ไม่โกรธดีนี่ใช่ไหมคะ?” “ดีนี่ หนูอาจจะคิดว่าแม่เป็นคนใจร้าย แต่แม่ไม่ไว้ใจหนูดาวเค้าอีกแล้ว ส่วนเรื่องหนูกับโอม แม่คงทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าหนูอยากจะแวะมาหาแม่ แม่ก็ไม่ว่า” ดีนี่ยิ้มสมใจ รู้ทันทีว่าแม่อ้อยเปิดทางให้แ้ล้ว “ขอบคุณค่ะคุณแม่...ขอบคุณค่ะ” เย็นนั้น แต้วเดินมาส่งอู๋ที่รถ หิ้วถุงกับข้าวเก็บใส่ท้ายรถ “ถ้างั้นชั้นรีบไปหายัยดาวก่อนนะ เลิกงานแล้วแกรีบตามไปนะ” “งั้นชั้นฝากดูยัยดาวด้วยนะอู๋ แล้วชั้นจะรีบไป” แต้วเดินเข้าออฟฟิศไป อู๋เปิดกระจกออกรถ จู่ๆ โอมโผล่มาเกาะข้างกระจก อู๋ตกใจคว้าหนังสือในรถตีโอม แล้วชะงักเห็นว่าเป็นโอมในสภาพโทรมๆ เหมือนไม่ได้นอนหนวดเครารกครึ้ม “โอม!!” อู๋ลงรถมา มองจ้องหน้า เห็นสภาพโอมแล้วนึกสงสาร “คุณดาวเค้าเป็นยังไงบ้างครับ?” อู๋นึกถึงเรื่องที่โอมทำแล้วแค้นแทนเพียงดาว “มันก็เจ็บเท่าที่คนคนนึงจะเจ็บได้ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ คราวนี้มันคงไม่คิดสั้น เพราะชีวิตมันมีค่ามากว่าที่จะเสียไปให้กับคนไม่จริงใจ” โอมไม่โกรธที่ถูกด่าหน้าหมองลง พูดเสียงเศร้า “ผมขอโทษครับ...” “โอม ทำไมโอมทำกับเพื่อนป้าแบบนี้ล่ะ คืนที่มันกำลังจะตายโอมกลับไปมีความสุขกับผู้หญิงอื่น ไหนโอมบอกว่าโอมรักมันจะไม่ทำร้ายมัน สิ่งที่โอมทำมันยิ่งกว่าการฆ่ามันให้ตายอีกนะ” “ผมรู้ว่าผมทำให้คุณดาวเสียใจ ผมเองก็เสียใจครับ ผมไม่ได้อยากให้เรื่องมันเป็นอย่างนี้” อู๋ต่อว่าโอมด้วยความโมโห “ป้าไม่น่าช่วยโอมเลย ไม่น่าเปิดโอกาสให้คนอื่นมาทำร้ายเพื่อนป้าอย่างนี้!” “ผมขอโทษครับ ผมรู้ว่าไม่ว่าผมจะพูดยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้น แต่ป้าอู๋ให้โอกาสผมได้ไหมครับ ให้ผมได้แก้ไข้สิ่งที่ผมทำพลาดไป ป้าอู๋ช่วยผมได้ไหมครับ ผมรักคุณดาว ผมไม่อยากเสียคุณดาวไป” “มันไม่มีโอกาสนั้นแล้วล่ะโอม!” อู๋จะขึ้นรถ โอมดึงรั้งไว้ “ขอร้องเถอะครับป้า ช่วยผมนะครับ...” โอมน้ำตาไหลออกมา อู๋ชะงัก มองจ้องหน้าโอมแล้วใจอ่อน “โอมแน่ใจนะ ว่าจะไม่ทำให้ยัยดาวมันเสียใจอีก” “ครับ ผมสาบาน สาบานด้วยชีวิตของผม” อู๋เห็นว่าโอมมุ่งมั่นจริง อู๋ตัดสินใจจะช่วยอีกครั้ง “ป้าจะช่วยโอมอีกครั้งก็ได้ แต่ป้าบอกไว้ก่อนเลยนะ การที่จะทำให้ยัยดาวมันเปิดใจอีกครั้ง มันจะยากกว่าเดิมอีกหลายเท่า” “ไม่เป็นไรครับ ยากแค่ไหนผมก็จะทำ” สีหน้าโอมเริ่มมีความหวัง ตอนค่ำวันนั้น อู๋พาเพียงดาวมานั่งที่โต๊ะกินข้าว ป้านุชกับสมใจคอยดูแลอยู่ “ดาวบอกแล้วไงคะ ว่าดาวไม่หิว” “กินหน่อยเถอะนะดาวนะ ป้านุชบอกว่าไม่กินอะไรมาทั้งวันเลยไม่ใช่เหรอ?” อู๋คะยั้นคะยอ เพียงดาวเห็นว่าทุกคนล้วนเป็นห่วง จึงฝืนใจตักข้าวต้มกิน “ดาว..มีคนคนนึงเค้าอยากมาเยี่ยมดาว” อู๋เอ่ยขึ้นด้วยความลำบากใจ เพียงดาวชะงัก “ใครคะ?” อู๋รีบบอก “ถ้าดาวเจอเค้า ดาวต้องใจเย็นๆ นะ” เพียงดาวเอะใจมองจ้องหน้าอู๋เป็นเชิงถาม ทันใดนั้นเองโอมก็เดินถือช่อดอกไม้เดินเข้ามา เพียงดาวอึ้ง “คุณดาวครับ...” เพียงดาวฉุนกึก ลุกยืนพรวด “สมใจ พาเค้าออกไป” สมใจอึกอัก ลำบากใจ “คุณดาวครับ อย่าทำอย่างนี้เลยครับ ผมขอโทษ...” “ดาว แกใจเย็นๆ แล้วฟังโอมเค้าอธิบายก่อนนะดาว” อู๋ปลอบ “พาเค้าออกไปค่ะ ดาวไม่รู้จักเค้า ดาวไม่รู้จักคนคนนี้” เพียงดาวโกรธมาเป็นริ้วๆ น้ำเสียงเริ่มสั่น น้ำตาไหลพราก โอมเสียใจที่เห็นท่าทีเย็นชาของคนรัก อู๋เห็นเพียงดาวใจแข็งอาการไม่ดี จึงตัดสินใจบอกโอมให้กลับไปก่อน “โอม..กลับไปก่อนเถอะนะ นะป้าขอนะโอม” “ครับ...” โอมรับคำหน้าเจื่อน วางดอกไม้แล้วจำใจจะเดินออกไป “เดี๋ยว!” โอมชะงัก สีหน้ามีหวังขึ้นมาแวบหนึ่ง คิดว่าเพียงดาวจะยอมรับฟังตนอธิบาย “คุณลืมของ!” ขาดคำเพียงดาวเขวี้ยงช่อดอกไม้ใส่โอม โอมหัวใจสลาย ก้มเก็บหันหลังเดินออกไปน้ำตาลูกผู้ชายไหลริน เพียงดาวทำตัวไม่ถูก เดินหนีขึ้นบนบ้านไป อู๋ถอนหายใจสงสารทั้งสองคน เพียงดาวยืนอยู่ตรงหน้าต่าง ทอดสายตามองลงไปที่หน้าบ้าน เห็นโอมขับมอเตอร์ไซค์ออกไป เพียงดาวน้ำตาไหลพราก
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น