อ่านละคร ขุนศึก ตอนที่ 1 วันที่ 22 เม.ย. 55

อ่านละคร ขุนศึก ตอนที่ 1 วันที่ 22 เม.ย. 55

เสมา เดินถือดาบคู่แสนศึกพ่ายเดินมาหามั่นชวนกลับบ้านพร้อมกัน มั่นถือโอกาสเตือนลูกชายเรื่องเรไรเพราะไม่อยากเห็นลูกเนรคุณขุนรามเดชะ เสมาตกใจมากที่พ่อรู้เรื่องนี้ เขารีบกลับไปถามแม่ว่าพ่อรู้เรื่องเรไรได้อย่างไร

“ข้านี่ล่ะโว้ยที่ฟ้องพ่อเอ็ง คนเรากินบนเรือนอย่าขี้รดบนหลังคา ออกขุนท่านเมตตาเอ็งให้เป็นครูฝึก ควรรึที่เอ็งจะคิดชั่วกับลูกท่าน” บุญเรือนยืนด่าเสมาอยู่บนเรือนมีจำเรียงคอยเป็นลูกคู่เพราะเชื่อคำยุยงของ ขัน

เสมาไม่พอใจสวนกลับน้องเรื่องขันเพราะรู้ดีว่า

ที่ขันมาชอบจำเรียงก็เพราะคิดจะล้างแค้นตน

“แม่ พี่เสมาเอาใหญ่แล้ว ตัวเองผิดก็ไม่ยอมรับผิด แล้วยังพาลว่าร้ายฉันกับหัวหมู่อีก” จำเรียงฟ้อง เป็นเหตุให้เสมาโดนบุญเรือนตะเพิดออกไป

ooooooo

บ่ายวันเดียวกัน เรไรเดินเข้ามาในตำหนัก เห็นบัวเผื่อนและนางข้าหลวงกลุ่มหนึ่งกำลังสุมหัวนินทากัน แล้วลอบมองมาที่เธอก็นึกแปลกใจจึงเข้าไปถามบัวเผื่อนว่าเกิดอะไรขึ้น บัวเผื่อนส่งยิ้มเย้ยเอ่ยเป็นนัยๆ


ว่า เรไรกำลังจะทิ้งวังไปเป็นแม่ค้าขายเหล็กที่ตลาดเพราะมีใจให้ช่างตีเหล็กชื่อเสมา

เรไรตกใจมาก ไม่คิดว่าจะถูกนินทาขนาดนี้ เธอไปปรึกษาดวงแขและขู่ว่าจะฟ้องเสด็จให้เอาเรื่องคนที่ปล่อยข่าว ดวงแขหน้าเสีย เพราะรู้ดีแก่ใจว่าคนให้ข่าวก็คือขัน เธอรีบเปลี่ยนเรื่องเร่งให้เรไรรีบกลับบ้านอ้างว่าหากโพล้เพล้แล้วจะเดินทางลำบาก เรไรถอนใจ ฝากให้ดวงแขช่วยหาตัวปล่อยข่าว แล้วลงเรือที่มารอรับ ดวงแขมองตามหมายมั่นจะกลับไปจัดการกับพี่ชายตัวดี

ในตอนเย็น ขณะเสมาคุมทหารฝึกซ้อมอาวุธ หันมาเห็นพิณกับทาสอีกลุ่มลงไปรอรับเรไรที่ท่าน้ำก็รีบตามหวังจะได้พูดจาให้หายคิดถึง แต่กลับถูกสาวเจ้าทิ้งค้อนใส่ แล้วเดินหนีขึ้นเรือนไป เสมายืนงงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ร้อนถึงสมบุญต้องช่วยไปสืบข่าวจากพิณ จึงได้รู้ว่าต้นเหตุแห่งความหมางเมินในครั้งนี้คือข่าวลือจากในวัง เสมาเป็นห่วงเรไรมาก ไม่อยากให้เธอมัวหมองเพราะเขา สมบุญแนะนำว่า ทางที่ดีเสมาไม่ควรพบหน้าแม่หญิงเรไรอีก เพราะหากเรื่องรู้ถึงหูท่านขุน เสมาก็คงถูกลงโทษอีก และบางทีแม่หญิงเรไรก็อาจต้องรับโทษทัณฑ์ไปด้วย

เสมาคิดหนักด้วยห่วงเรไร ค่ำวันนั้นจึงแอบย่องเข้าไปในห้องแม่หญิง นำดอกจำปีไปวางบนหมอน ครั้นเจ้าของหมอนเห็นเข้าก็เข้าใจความหมาย

ooooooo

อรุณรุ่งวันใหม่ เรไรเข้ามาเก็บดอกมะลิในสวน ตั้งใจจะร้อยมาลัยถวายพระ เสมาแอบมาคุยด้วยเพราะอยากจะขอขมาที่เป็นต้นเหตุให้เธอต้องมัวหมอง

“ไม่ต้องขอขมาดอก แค่อยู่ห่างฉันไว้ จะได้ไม่ต้องมีใครนินทาให้เสื่อมเสียอีก ฉันก็พอใจแล้ว” เรไรตอบห้วนๆ เสมาน้อยใจตัดพ้อว่าตนเกิดมาเป็นช่างตีเหล็กต่ำต้อย แค่คิดก็ทำให้แม่หญิงเสื่อมเสียแล้ว และหากเลือกเกิดได้ก็อยากเกิดในตระกูลสูง จะได้เป็นหน้าเป็นตาแก่แม่หญิง

เรไรหน้าเสีย รู้สึกว่าทำเกินไป จึงรีบออกตัว

“ไม่มีผู้ใดเลือกเกิดได้ดอกเสมา แต่หากมีสติปัญญาแลความเพียร ก็จะสร้างศักดิ์ฐานะแก่ตนเองได้ไม่ใช่รึ จะกลัวไปไยว่าสู้ผู้อื่นไม่ได้”

เสมาดีใจมาก รู้ว่าเรไรให้โอกาสแล้วจึงรีบรับปาก “คำสอนของแม่หญิง อ้ายเสมาจะจำไว้ขึ้นใจ หากไม่ตาย เสียก่อน ศักดิ์ฐานะใดที่เสมาได้มี ก็จะเอามากองต่อหน้าแม่หญิงให้จงได้”

“ฉันไม่อยากได้ของของใคร พ่อเสมาจะกระทำสิ่งใดก็ทำเพื่อตัวเองเถิด ไม่ต้องเผื่อแผ่ถึงฉันดอก” เรไรจะเดินหนี

“ประเดี๋ยวแม่หญิง เสมามีเรื่องจะขอแม่หญิงสักข้อ อีกไม่นาน เสมาจะไปศึก งานกระทงโคมไฟปีนี้ แม่หญิง เมตตาลอยกระทงของแม่หญิงมาให้เสมาเก็บไว้เป็นมงคลสักหน่อยเถิด” เสมาส่งสายตาออดอ้อน

“กระทงโคมไฟมีมากมายนัก จะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นกระทงของฉัน”

“ทุกปี บรรดาชาววังมักลอยกระทงโคมไฟที่หน้าวัดพุทไธสวรรย์ เสมาจะดักรออยู่ที่นั่น ส่วนข้อที่จะแยกแยะว่ากระทงใดเป็นของแม่หญิงได้นั้น ขอปัญญาแม่หญิงช่วยเสมาสักครั้งเถิด” เสมามองเรไรพร้อมยิ้มให้ อย่างมีความหวัง

“พูดเอาแต่ได้” เรไรค้อนใส่แล้วเดินจากไปด้วยสีหน้าครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี

ooooooo

ก่อนคืนลอยกระทงโคมไฟ ดวงแขกลับมาบอก กับพี่ชายว่า เรไรจะตามขบวนสมเด็จพระเจ้าหลานเธอไปลอยกระทงโคมไฟ นางจะใส่สไบสีแดง พลางนัด แนะให้ขันจับตาดูไว้ ถ้าอยากลอยกระทงโคมไฟคู่กัน

ขันกระหยิ่มยิ้มย่องหมายมั่นจะลอยกระทงกับเรไรให้ได้ ดวงแขนึกขึ้นได้ ติงพี่ชายเรื่องพูดให้ร้ายเรไรจน ถูกนินทาไปทั่ววัง ขันรีบเอาใจรับปากว่าจะไม่ทำอีกแล้ว

บ่ายวันต่อมา เรไรบรรจงจัดแต่งกระทงเป็นรูปปราสาทราชวังสวยงาม โดยใช้ดอกจำปีร้อยต่อกันทำใบ เสมาของปราสาท เพื่อบอกใบ้ให้เสมารู้ บัวเผื่อนผ่านมาเห็นก็ร้องทักตามประสาคนปากมาก เรไรนึกระแวงกลัวบัวเผื่อนจะจับได้เรื่องเสมา จึงออกตัวว่าจะไปอาบน้ำอาบท่าให้คลายร้อนเสียหน่อย แล้วถือกระทงเดินเลี่ยงไปทันที
บัวเผื่อนมองตาม สงสัยว่าเรไรมีอะไรปิดบังตนอยู่

ในตอนคํ่า เสมาแต่งตัวดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เดินลงจากเรือนของตนด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เพื่อจะไปรอเก็บกระทงของเรไร แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นเอื้อยแตงและสมบุญยืนถือกระทงรออยู่หน้าเรือนคนละมุม เพราะทั้งสองตั้งใจมาชวนเสมาไปลอยกระทงด้วยกัน แต่ทั้งสองยืนเขม่นกันเอง โต้เถียงกันอยู่ จนเสมาเห็นเข้าก็นึกรำคาญ เดินหนีออกไป

ooooooo

ริมแม่นํ้ามีการเล่นสักวา เพลงยาวของหนุ่มสาว ท่ามกลางผู้คนคับคั่ง ดวงแขในชุดสไบสีชมพู เดินตรวจงานอยู่รอบๆ เธอได้พบกับเสมาที่แอบหนีเอื้อย-แตงกับสมบุญมาที่ริมนํ้า

ดวงแขดีใจที่ได้พบกับเสมาอีก แต่จำต้องเก็บอาการไว้เพราะเป็นหญิง แค่คุยกันได้ไม่กี่คำ ก็ได้ยินเสียงฆ้องดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกฤกษ์การลอยกระทง ดวงแขจึงขอตัว

เสมาเอ่ยถามดวงแขว่า ขบวนใดเป็นของสมเด็จพระเจ้าหลานเธอ ดวงแขชะงักไปนิดก่อนตอบว่า นางข้าหลวงในขบวนจะใส่สไบสีแดง แล้วดักคอว่า “พ่อถามเช่นนี้ จะดักเจอใครรึ”

“เปล่า เปล่าดอกจ้ะ เอ่อ แม่หญิงจะไปที่ท่านํ้าใช่หรือไม่ ให้ฉันไปด้วยคนนะ” เสมาส่งยิ้มเขินๆ ดวงแขหน้าเคืองๆเล็กน้อยแต่ก็ไม่ว่าอะไร เดินนำเสมาออกไป

ครั้นมาถึงท่านํ้า จำเรียงยืนคุยอยู่กับเพื่อนเห็นพี่ชายเดินมากับดวงแขก็ปรี่เข้ามาโวยวาย คิดว่าเสมาจะก่อเรื่องอีก เพราะดวงแขเป็นน้องของขัน เสมาอึ้งไปนิดแล้วส่งยิ้มบางๆ ก่อนบอกกับดวงแข “ที่แท้เป็นเช่นนี้ แม่หญิงวางใจเถิด อ้ายเสมาผิดใจกับหมู่ขันก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่หากพาลพาโลมาที่แม่หญิงแล้ว ก็หาใช่วิสัยชายชาติทหารไม่...ขอบคุณนํ้าใจที่ให้ข้าร่วมทางมา” เสมาก้มหน้าเดินเลี่ยงไป

จำเรียงค้อนตามพี่ชายไปเล็กน้อย ส่วนดวงแขแอบชะเง้อมองตาม นึกชื่นชมในความเป็นลูกผู้ชายของทหารใหม่

ooooooo

เรไรถือกระทงมากับบัวเผื่อนและนางข้าหลวงคนอื่นๆ ขันเดินถือกระทงของตนเข้ามาหาเรไร แต่ผัวเผื่อนหันไปเห็นเสียก่อนจึงเอ่ยแซวแล้วเอ่ยชวนขันมาลอยกระทงด้วย หวังเปิดทางให้ ขันยิ้มรับแล้วเข้าไปเปรยกับเรไรว่าไม่รู้กระทงของตนจะมีโอกาสได้ลอยคู่กับกระทงของเรไรหรือไม่

“ได้สิจ๊ะหัวหมู่ ถ้าหัวหมู่ขึ้นเรือมากับพวกฉันได้ เราก็คงได้ลอยกระทงร่วมกัน” เรไรตอบยิ้มๆ

“เรือของฝ่ายใน ฉันจะขึ้นได้อย่างไรกัน ได้โดนตัดหัวตามกฎปะไร แม่หญิงลอยกระทงโคมไฟกับฉันที่นี่ไม่ได้รึ” ขันอ้อนวอน แต่เรไรยืนกรานจะไปลอยกระทงที่กลางแม่นํ้า

ขันนึกฉุนแล้วเหลือบไปเห็นใบเสมาบนกระทงของเรไรก็พอรู้ว่าเธอต้องการสื่อถึงใครจึงต่อว่า “เสียที เป็นบุตรขุนนํ้าขุนนาง กลับใฝ่ใจด้วยอ้ายช่างเหล็กสกุลตํ่า ช่างไม่รักศักดิ์ศรีเสียบ้างเลย อยากให้ออกขุนรามเดชะมาเห็นนัก”

“หัวหมู่ก็ไปบอกพ่อฉันเถิด ฉันหากลัวไม่ ฉันไม่ได้ทำเรื่องบัดสี เรื่องจะกลัวคำเท็จเป็นไม่มี หรือจะยันกันต่อหน้านายของหัวหมู่ก็ได้ จะได้รู้กันไปว่าชายชาติทหาร พอเกี้ยวพาราสีผู้หญิงไม่ได้แล้ว เป็นเยี่ยงไร” เรไรจ้องหน้าขันแล้วสะบัดหน้าเดินเลี่ยงไป

ขันขบกรามแน่นก่อนคำรามชื่อเสมาออกมาด้วยความเจ็บใจสุดๆ

ooooooo

อ่านละคร ขุนศึก ตอนที่ 1 วันที่ 22 เม.ย. 55
ละคร ขุนศึก บทประพันธ์โดย :ไม้เมืองเดิม/สุมทุม บุญเกื้อ
ละคร ขุนศึก กำกับการแสดงโดย: อดุลย์ บุญบุตร
ละคร ขุนศึก บทโทรทัศน์ละครโดย: เอกลิขิต
ละคร ขุนศึก ผลิตโดย: บริษัท ที.วี.ซีน จำกัด
ละคร ขุนศึก แนวละคร : ดราม่า - อิงประวัติศาสตร์
ละคร ขุนศึก ออกอากาศทุกวัน : จันทร์ -อังคาร เวลา 20.30 ทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ละคร ขุนศึก ออกอากาศออกอากาศตอนแรก จันทร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ 2555
ที่มา ไทยรัฐ