กระดาษมีข้อความเขียนไว้ว่า “แด่เพื่อนควายอันเป็นที่รักของเรา” สรนุชเชื่อละครตบตาฉากนี้สนิทใจ ฟันธงว่านี่ต้องเป็นฝีมือใจเด็ด...
ขณะที่แผนทำลายความน่าเชื่อถือของใจเด็ดสำเร็จไปขั้นหนึ่ง ณวัตเดินตามแผนขั้นต่อไปทันที โดยแวะไปหาผู้พันชาญณรงค์ที่บ้าน ไม่ลืมของฝากติดมือไปด้วย เป็นเสื้อจากห้องเสื้อชื่อดังจากกรุงเทพฯ และแว่นกันแดดสุดจ๊าบ ผู้พันจอมงกถูกใจมากคว้าหมับ แล้วนึกอะไรขึ้นได้ หลิ่วตามองณวัต
“อย่าบอกนะว่าไอ้ที่ซื้อของมาให้ฉันนี่จะแทนค่าสินสอด”
“ไม่หรอกครับ เพราะผมมีเรื่องสำคัญกว่านั้น” ณวัตยิ้มอย่างมีเลศนัย “ที่ผมมาหาผู้พันในวันนี้เพราะรู้ว่าผู้พันเป็นคนกว้างขวางที่หนองระบือ ถ้าผมอยากจะได้ที่สักแปลงผู้พันคงจะหาให้ได้”
“ที่เหรอ...คุณวัตอยากได้ที่ที่หนองระบือไปทำอะไร”
“คือพ่อผมมีโครงการจะทำโรงงานที่นี่ ก็เลยอยากได้ที่ใหญ่ๆหน่อย”
“เรื่องแค่นี้ไม่มีปัญหา...แล้วคุณวัตอยากได้ที่ใหญ่แค่ไหนล่ะ”
พอได้ฟังว่าณวัตต้องการที่ดินทั้งหมดในหนองระบือ ผู้พันเฒ่าถึงกับตะลึงอ้าปากค้าง
ooooooo
ในเวลาเดียวกัน ที่สำนักงานของสถานีบำรุงพันธุ์สัตว์ ขณะสมหญิงกำลังดูหมอดูไพ่ป๊อกอยู่กับสุบินและภิรมย์สีหน้าเคร่งเครียด ใจเด็ดกับเกริกไกรเพิ่งกลับจากคอกควาย สงสัยทั้งสามคนทำอะไรกัน ได้ความว่าสมหญิงกำลังดูดวงให้สถานีฯของเราอยู่
“หัวหน้าคะ...ไพ่มันบอกว่าตอนนี้หัวหน้ากำลังจะเดือดร้อนเพราะฝ่ายตรงข้าม” สมหญิงทำนาย
“พี่สมหญิง...ผมไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอก ผมเชื่อการกระทำของตัวเองมากกว่า”
ทันใดนั้น มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้น ทุกคนหันไป
มอง เห็นสรนุช อรอนงค์ ชิดชัยกับตาแมงพร้อมด้วยชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่งกรูกันเข้ามาในสำนักงาน ตาแมงเห็นหน้าใจเด็ด ปรี่เข้ามาต่อว่าทำไมถึงทำอย่างนี้ ทำไมต้องเผารถไถของเขา ใจเด็ดงง สรนุชยื่นกระดาษซึ่งเป็นหลักฐานปลอมๆที่ชิดชัยสร้างขึ้นให้ใจเด็ดอ่าน
“ผมไม่ใช่คนเผา แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น” ใจเด็ดปฏิเสธเสียงแข็ง
“นายไม่รู้เรื่อง แต่ชาวบ้านทุกคนรู้ว่าคนเดียวในหนองระบือที่ไม่ชอบรถไถคือนาย แล้วไหนจะมีกระดาษนี่อีก...นายยังจะเถียงอีกหรือ” สรนุชคาดคั้นให้ใจเด็ดรับผิดให้ได้ ใจเด็ดไม่โง่ขนาดนั้นแน่ ถ้าเขาจะเผารถไถของตาแมง เรื่องอะไรต้องทิ้งหลักฐานให้สาวมาถึงตัว ชิดชัยชะงัก ก่อนจะรีบโวยวายกลบเกลื่อน
“อ๋อ...นี่แกกำลังจะบอกพวกเราเผารถไถตัวเองแล้วใส่ร้ายแกหรือไง”
“ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องคิดว่าเป็นฝีมือพวกเราด้วย” ใจเด็ดมองหน้าสรนุชอย่างรอคำตอบ สรนุชเห็นไพ่ป๊อกวางอยู่บนโต๊ะ หยิบเอาไพ่เหล่านั้นมาอธิบายให้ใจเด็ดฟังอย่างง่ายๆโดยแบ่งไพ่เป็นสองส่วนสีแดงกับสีดำเหมือนฝ่ายของเธอกับของเขา ใจเด็ดหยิบไพ่ที่แยกเป็นฝักเป็นฝ่ายขึ้นมาดูอย่างสนใจ
พลันโชคชัยนำกำลังตำรวจเข้ามาในสำนักงาน คิดว่ามีม็อบมาก่อกวนความสงบ แต่กลับเจอสำรับไพ่ป๊อกวางอยู่ ตำรวจมองหน้าโชคชัยงงๆ
“อ้าว...ไหนนายกฯบอกว่ามีม็อบไง...นี่มันเล่นไพ่กันนี่”
สิ้นเสียงตำรวจ วงแตกทันที ชาวบ้านวิ่งหนีกันอลหม่าน เหลือแต่ใจเด็ดกับสรนุชที่ยืนถือไพ่ป๊อกคามือ จากนั้น ตำรวจเชิญตัวสรนุชกับใจเด็ดไปสอบปากคำที่โรงพัก สรนุชปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา
“แหม...คาหนังคาเขาอย่างนี้ ผมว่าคุณอย่าปฏิเสธดีกว่า” ร้อยเวรแนะ
สรนุชไม่ยอมรับผิด โวยวายลั่น สารวัตรได้ยินเสียงเอะอะ เดินมาดู เห็นใจเด็ดนั่งอยู่เข้ามาทักทายอย่างสนิทสนม สรนุชสบช่อง ในเมื่อใจเด็ดรู้จักกับสารวัตรก็น่าจะพูดกันง่ายหน่อย เหตุการณ์กลับไม่ง่ายอย่างที่สรนุชคิด ทุกอย่างวุ่นวายไปหมดเพราะเธอกับใจเด็ดโต้เถียงกันไม่มีใครยอมใคร สรนุชโกรธที่ใจเด็ดเปรียเทียบว่าเธอเป็นยิ่งกว่าบัวใต้น้ำ นั่นคือบัวใต้โลก ปรี่เข้าไปจะทำร้าย ร้อยเวรดึงตัวเธอไว้ สรนุชดิ้นสุดฤทธิ์ โวยวายลั่น
“ปล่อยฉัน...ปล่อย”
ร้อยเวรไม่ยอมปล่อย สรนุชเลยใช้ร่างของร้อยเวรเป็นหลักยกสองเท้าถีบใส่ใจเด็ด กระบือบาลหนุ่มไวทายาดดึงสารวัตรมาบัง ทั้งใจเด็ดและสารวัตรพากันล้มตึง สรนุชยังฤทธิ์มากถองศอกใส่ร้อยเวรจนหน้าหงายแล้วกระโจนใส่ใจเด็ดไม่สนใจสารวัตรที่ติดอยู่ตรงกลาง ทั้งสารวัตรและร้อยเวรต่างสะบักสะบอมไปตามๆกัน
ตำรวจบนโรงพักต้องช่วยกันลากสรนุชไปสงบสติอารมณ์ในห้องขัง ใจเด็ดพลอยติดร่างแหไปด้วย ถูกขังไว้อีกห้องหนึ่งแยกกัน สรนุชออดอ้อนขอให้สารวัตรที่เธออัดจนปากเจ่อหัวปูดปล่อยตัว อ้างทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
“ผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจขังพวกคุณเหมือนกัน แต่ที่ผมทำอย่างนี้เพราะอยากให้คุณกับคุณใจเด็ดใจเย็นๆกันก่อน อยู่ในนี้สงบสติอารมณ์ซักคืนนะ” สารวัตรพูดจบชวนร้อยเวรที่อยู่ในสภาพเดียวกันกับตนกลับห้องทำงาน สรนุชโวยลั่นหาว่าตำรวจแกล้งประชาชน ใจเด็ดสุดจะทน สั่งให้เธอเลิกโวยวายเสียที
“ทั้งหมดนี่เป็นเพราะนาย นายทำให้ประวัติฉันมีมลทิน” สรนุชจ้องหน้าใจเด็ดเขม็ง
“อ้าว...ไม่ใช่เพราะคุณมาหาผมที่สถานีแล้วก็หยิบไพ่มาทำโน่นทำนี่หรอกเหรอ ถึงได้เป็นอย่างนี้...ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายพูดว่าที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะคุณ” ใจเด็ดโวยกลับ สรนุชทิ้งตัวลงนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บใจ
ooooooo
ที่หน้าโรงพัก สุบินกับเกริกไกรซุ่มดูอยู่ ไม่รู้จะช่วยใจเด็ดกับสรนุชอย่างไรดี จะเสี่ยงขึ้นไปประกันตัว เกิดตำรวจจำหน้าได้ว่าสองหนุ่มอยู่ใน
วงไพ่ด้วย โดนซิวเข้าห้องไปด้วยกัน แล้วจะมีใครมาช่วย จังหวะนั้น สองหนุ่มเห็นอรอนงค์กำลังจะเข้าไปในโรงพัก รีบมาดักหน้าไว้ ทักท้วงว่าถ้าจะมาประกันตัวสรนุชขอให้คิดทบทวนให้ดีเสียก่อน ถ้าตำรวจเหมารวมว่าอรอนงค์อยู่ในวงไพ่ด้วยจะซวยไปกันใหญ่
“เอ่อ...ใช่...แล้วจะทำอย่างไรดีคะหมอ”
เกริกไกรกับสุบินกำลังหาทางกันอยู่ แต่ยังนึกไม่ออก อรอนงค์คิดแผนบางอย่างออกยิ้มดีใจ...
ด้านสรนุชอยู่เงียบๆได้พักเดียว ส่งเสียงโวยวายลั่นห้องขังอีก ใจเด็ดรำคาญสั่งให้เบาเสียง จังหวะนั้น จ่าเวรเปิดประตูให้โทนเข้ามา เด็กน้อยวิ่งมาเกาะลูกกรงห้องขังใจเด็ดแล้วยื่นถุงข้าวและน้ำให้
“หมอให้เอาของกินมาฝากครับหัวหน้า”
“อ้าว...แล้วหมอล่ะโทน”
“หมอเขาไม่กล้าเข้ามาครับ...แกกลัวว่าจะโดนตำรวจจับ”
สรนุชแดกดันว่าหมอช่างเป็นเพื่อนแท้ของใจเด็ดจริงๆ ใจเด็ดปรายตามองสรนุชแวบหนึ่ง แล้วฝากโทนไปบอกหมอด้วยว่าไม่ต้องมาประกันตัวเขาเพราะพรุ่งนี้ก็ออกแล้ว แล้วบอกให้โทนกลับไป โทนยิ้มให้ใจเด็ดแล้ววิ่งปรู๊ดออกไป สรนุชตะโกนถามโทนว่าเพื่อนของเธอไม่ฝากอะไรมาบ้างหรือ โทนไม่ได้สนใจ ยังคงวิ่งต่อไป
ผ่านไปสักพัก ใจเด็ดแกะห่อข้าวที่เกริกไกรฝากมาให้ สรนุชแอบมอง กลืนน้ำลายเฮือกด้วยความหิว ท้องของเธอเกิดประท้วงขึ้นมาส่งเสียงร้องจ๊อกๆดังผ่าความเงียบ ใจเด็ดหันขวับไปมอง สรนุชทั้งอายทั้งตกใจรีบเบือนหน้าหนีทำไม่รู้ไม่ชี้ ใจเด็ดสงสารชวนกินข้าวด้วยกัน สรนุชยังงอนไม่หายไม่ยอมกินด้วยอ้างว่ายังไม่หิว ใจเด็ดหมั่นไส้ตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ่ยๆเจตนายั่วสรนุช
“โห...ไม่เคยกินข้าวผัดกะเพราที่ไหนอร่อยเท่านี้จริงๆ...คุณลองมั้ย”
สรนุชส่ายหน้าแทนคำตอบ ใจเด็ดกินยั่วจนคำสุดท้าย แล้วทำเป็นมองหาน้ำดื่ม ก่อนจะโวยวายว่าเกริกไกรฝากข้าวมาทำไมไม่เอาน้ำติดมาด้วย สรนุชเหลือบไปเห็นขวดน้ำวางอยู่มุมหนึ่งของห้องขัง อยากแกล้งใจเด็ดคืนบ้าง ปราดไปหยิบน้ำขึ้นมาดื่มรวดเดียวครึ่งขวด
“ฮ่า...ชื่นใจจริงๆไม่เคยดื่มน้ำที่ไหนสดชื่นเท่าที่นี่จริงๆ” สรนุชพูดจบหันมายิ้มเย้ยใจเด็ด ระหว่างนั้น จ่าเวรเข้ามาดูความเรียบร้อยพอดี ใจเด็ดร้องถามทำไมห้องขังเขาไม่มีขวดน้ำเหมือนห้องนั้น
“เอ้า...ไอ้ขวดน้ำพวกนั้นมันขวดเอาไว้ใส่ฉี่...
อย่าเผลอไปกินเข้าล่ะ”
อ่านละคร กระบือบาล ตอนที่ 12 วันที่ 22 เม.ย. 55
ละครกระบือบาล บทประพันธ์โดย : ดำรงค์ อารีกุล
ละครกระบือบาล บทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย : เล่าเต็ง อภิวัฒน์ เล่าสกุล
ละคร กระบือบาล ละครสนุกแนวอนุรักษ์ท้องทุ่งบ้านนา
ละครกระบือบาล ผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
ละครกระบือบาล ออกอากาศ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น