วันจันทร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2555

อ่านละครพริกกับเกลือ ตอนที่10 วันที่20 ส.ค. 55

ยอดชายมาส่งข่าวดิ่งเรื่องจี๊ดตกลงใจแต่งงานกับเทวัญ เขาย้ำว่าเธอพูดเองโดยไม่มีใครบังคับ ดิ่งฟังแล้วหน้าเสีย ใจหาย แต่พยายามซ่อนความรู้สึกไม่ให้ยอดชายเห็น เอ่ยอย่างปลดปลงว่าเขาสองคนคงเกิดมาเป็นเนื้อคู่กัน จี๊ดคงรักเทวัญมากจนทำให้มองข้ามเรื่องทั้งหมดได้

“แต่ข้อนี้ผมเถียง จี๊ดไม่ได้รักนายเทวัญ”

“แต่คุณบอกว่าคุณจี๊ดเป็นคนเอ่ยปากเอง ไม่รักแล้วจะยอมแต่งงานด้วยทำไม”

“ผมไม่รู้...รู้แต่ว่าจี๊ดรักคุณ...แล้วคุณล่ะ” ยอดชายจ้องหน้าดิ่งจริงจังรอคำตอบ แต่ดิ่งก็ไม่ยอมเผยความในใจออกมา...ยอดชายเซ็งสุดๆ กลับไปบ่นให้ศุวิมลฟังว่าจี๊ดและดิ่งปากแข็งด้วยกันทั้งคู่

“เรื่องปกติ” ศุวิมลเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ แต่

ยอดชายหน้ายุ่งไม่เข้าใจว่าปกติยังไง? “นี่คุณไม่รู้จักนิสัยเพื่อนตัวเองหรือไง ส่วนฉันรู้จักนิสัยของพี่ชายตัวเองดี”

“ปากอย่างใจอย่าง” ยอดชายเข้าใจแล้ว แต่ยังไงก็ไม่ยอมให้จี๊ดลงเอยกับผู้ชายเลวๆอย่างเทวัญ ตนทำใจไม่ได้ ศุวิมลเห็นท่าทีหมอนี่ชักจะเยอะ ปรามให้เลิกพูดแล้วกินข้าว ตอนชวนออกมาเห็นบ่นนักว่าหิวมาก ยอดชายตักข้าวใส่ปาก แต่ยังคิดเรื่องเดิมไม่หยุด มุ่งมั่นว่าตนนี่แหละจะสร้างความร้าวฉานให้จี๊ดกับเทวัญ แต่ศุวิมลต้องช่วยด้วย...

ค่ำนั้น จี๊ดเอางานกลับมาทำต่อที่บ้าน แรกๆก็มีสมาธิดี แต่สักพักใจลอยไปถึงดิ่ง คิดถึงเขาจนน้ำตาซึมออกมาไม่รู้ตัว

“นายดิ่ง...” เธอรำพึงชื่อเขา โดยไม่รู้ว่าเทวัญมายืนข้างหลังนานแล้ว...เทวัญไม่พอใจแต่ไม่แสดงออกในทันที ปรากฏตัวและบอกเธอว่า พี่มีเรื่องจะคุยด้วย “เรื่องงานหรือเปล่าคะ ไว้รอไว้คุยที่ออฟฟิศพรุ่งนี้เช้าไม่ดีกว่าเหรอคะ” พูดเสร็จจี๊ดลุกขึ้นเก็บโน้ตบุ๊กและเอกสารจะกลับขึ้นห้อง

“ระหว่างพี่กับน้องจี๊ดที่กำลังจะแต่งงานกัน มีเรื่องให้คุยแค่เรื่องงานเท่านั้นเหรอ”

จี๊ดชะงัก พยายามปั้นหน้ายิ้มเป็นปกติ ถามเขาว่าไปอารมณ์เสียมาจากไหน ตนล้อเล่นแค่นิดเดียวก็โมโหซะแล้ว

“เพราะเมื่อกี้พี่ได้ยินน้องจี๊ดเรียกชื่อไอ้ดิ่ง”

“พี่เทวัญหูเฝื่อนแล้วล่ะค่ะ จี๊ดไม่ได้พูด”

เทวัญซ่อนความไม่พอใจที่จี๊ดโกหกซึ่งหน้า ตัดพ้อว่า “พี่ขอโทษ...ช่วงนี้พี่รู้สึกไม่ค่อยดี แปลกๆ เหมือนพี่ถูกน้องจี๊ดกำลังเล่นละครหลอกพี่อยู่”

จี๊ดใจหายวาบที่เทวัญเหมือนจะรู้ทัน เธอจัดแจงวางโน้ตบุ๊กและเอกสารลงแล้วเข้ามาคล้องแขนเทวัญ ส่งสายตาหวานฉ่ำ

“เล่นละครหลอกพี่เทวัญด้วยการยอมแต่งงานด้วย ช่วยทำงานอย่างสุดความสามารถเนี่ยน่ะเหรอคะ จี๊ดลงทุนหลอกพี่เทวัญมากเกินไปหน่อยล่ะมั้ง แล้วจี๊ดจะทำไปทำไม ใครได้ประโยชน์ นอกจากพี่เทวัญคนเดียว”
เทวัญนิ่งไปอย่างครุ่นคิด เริ่มไม่แน่ใจในความคิดของตน...จี๊ดลอบมอง ลุ้นให้เขาตายใจเพื่อแผนของตนจะได้ดำเนินต่อไป

ooooooo

แล้วเช้าวันใหม่ จี๊ดก็เดินเกมต่อเพื่อจับให้มั่นคั้นให้ตาย เธอจ้างวานยุพาแอบตามเทวัญแล้วถ่ายคลิปมาเป็นหลักฐาน เธออยากรู้ว่าเขาไปไหนทำอะไรกับใครบ้าง  อ้างว่าอยากให้ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอซื่อสัตย์กับเธอเพียงคนเดียว

ยุพาเห็นแก่เงินค่าจ้างที่ได้มากกว่าเทวัญเป็นสองเท่า มีหรือเธอจะปฏิเสธ กระดี๊กระด๊าออกไปทำงานอย่างคล่องแคล่วว่องไว เธอสะกดรอยตามไปจนเห็นเทวัญพูดคุยกับชายคนหนึ่งก่อนส่งซองเงินให้ แต่ชายคนนั้นสวมหมวกกันน็อกจึงหมดปัญญาที่เธอจะเห็นหน้าตาของเขาได้

หลังจากชายคนนั้นขี่มอเตอร์ไซค์จากไปแล้ว โพที่ซ่อนตัวในแท็กซี่มองมาจากอีกมุมก็รีบบอกคนขับรถให้ตามมอเตอร์ไซค์คัน นั้นไป เพราะมันคือไอ้ด้วงน้องชายของเขาเอง ส่วนยุพารีบกลับเข้าออฟฟิศนำคลิปที่แอบถ่ายไว้มาให้จี๊ด โดยบรรยายอย่างมันปากว่ากิ๊กของเทวัญเป็นผู้ชาย กอดจูบลูบคลำกันไม่อายใคร

“เจ๊ยุพา ในคลิปนี่เห็นแค่พี่เทวัญยื่นซองให้เฉยๆ”

“เจ๊ก็จินตนาการเอาหลังจากนี้ เวลาที่อยู่กันสองต่อสอง ไม่ใช่ที่สาธารณะแบบนี้ไงคะ”

จี๊ดทำหน้าเอือมระอา ไล่ยุพาออกไปโดยไม่ยอมคืนมือถือให้ แล้วถ้าเธอบอกใครเรื่องนี้จะโดนไล่ออกสถานเดียว

ด้านเทวัญ หลังสั่งงานด้วงแล้วเขาไปพบเงาะที่นัดมาอย่างกะทันหัน เงาะมาเพื่อบอกว่าตนกำลังท้องและต้องการให้เขารับผิดชอบ เทวัญไม่เชื่อแถมยังด่าเงาะอย่างหยาบคาย

“แน่ใจเหรอว่าท้องกับฉัน อย่างเธอสำส่อนกับใครต่อใครบ้างจะไปรู้เหรอ หรือไม่ก็ไม่ได้ท้อง แต่อยากจะจับฉัน เลยตอแหล”

เงาะสุดทนตบหน้าเขาอย่างแรง แต่เทวัญตบสวนแรงกว่าจนเงาะเซเกือบล้ม

“อย่ามาอวดเก่งกับฉัน ถ้ายังอยากมีลมหายใจก็อยู่ให้ห่างๆ สร้างเรื่องวุ่นวายเมื่อไหร่แกไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่!”

เท่านั้นยังไม่สาแก่ใจ เทวัญเตะเข้าท้องเงาะแล้วจิกหัวขึ้นมาอย่างไม่ปรานี

“ขี้อิจฉาอย่างแก มันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว คิดเหรอว่าฉันจะเชื่อว่าแกท้องจริงๆ”

เขาเหวี่ยงเงาะออกไปแล้วเดินจากมาอย่างสะใจ เงาะเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ สบถด้วยความโกรธแค้น

“ไอ้เทวัญ...ไอ้สารเลว!!!!”

ooooooo

ด้วงรับงานจากเทวัญให้ฆ่าดิ่งแลกกับเงินสองแสน ซึ่งด้วงปฏิบัติการในวันนี้เลย โดยไม่รู้ว่าโพแอบตามมาตลอด เมื่อด้วงถือปืนเข้าไปคุกคามจะทำร้ายดิ่งที่อยู่กับป๊อดในอู่ โพจึงรีบเข้าห้ามและตักเตือนด้วงไปหลายคำ แต่ด้วงไม่สนใจแถมด่าโพอย่างไม่นับญาติ
นี่เองทำให้โพโมโหมากเตะต่อยด้วงจนเลือดสาด แต่ด้วงหาได้หยุดพฤติกรรมอันเลวทราม คว้าปืนที่พื้นขึ้นมายิงดิ่งจนนอนจมกองเลือด โดยที่โพกับป๊อดไม่ทันตั้งตัว

“พี่ดิ่งตายแล้ว!!” ป๊อดอุทานเสียงหลง ด้วงกำลังวิ่งไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ได้ยินชัด มันรีบบึ่งรถออกไปโดยเร็ว...

หลังจากนั้นไม่นานการเสียชีวิตของดิ่งก็รู้ถึงหูยอดชาย ในขณะที่เทวัญอยู่หน้าบ้านจี๊ดก็ทราบจากด้วงทางโทรศัพท์แล้วเหมือนกัน

“แกแน่ใจนะ ว่าไอ้ดิ่งมันตายแล้วจริงๆ” เทวัญถามย้ำ

“ไม่แน่ใจแล้วผมจะติดต่อคุณเหรอ ไม่เชื่อพรุ่งนี้รออ่านข่าวได้เลย”

“ดี...แล้วจะติดต่อเอาส่วนที่เหลือไปให้” เทวัญวางสายแล้วสะดุ้งเมื่อหันมาเจอจี๊ดยืนอยู่ข้างหลัง “น้องจี๊ด... มายืนอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เมื่อกี๊เองค่ะ”

“เข้าบ้านดีกว่าจ้ะ น้ำค้างลง เดี๋ยวไม่สบาย”

จี๊ดไม่ทันขยับเดิน ป้าเพ็ญวิ่งออกมายื่นโทรศัพท์มือถือให้ บอกว่าคุณยอดชายโทร.มา...จี๊ดเดาว่าเป็นเรื่องใหญ่แน่ เพื่อนรักถึงรอไม่ได้

เมื่อได้ฟังยอดชายแจ้งข่าวการตายของดิ่ง จี๊ดแทบช็อก พยายามประคองสติ เก็บโทรศัพท์ที่ทำหล่นขึ้นมามือไม้สั่น

“น้องจี๊ด...ยอดชายบอกอะไร”

“อ๋อ...ยอดบอกจี๊ดว่านายดิ่งถูกยิง...เสียชีวิต”

“นายดิ่งน่ะเหรอ”

“ใช่ นายดิ่งตายแล้ว...น่าใจหายนะคะพี่เทวัญ ไม่น่าเลย ถึงจะเกลียดขี้หน้ากันยังไงก็อดใจหายไม่ได้อยู่ดี จี๊ดขอตัวนะคะ ทำงานค้างไว้ ลาพี่เทวัญเลยนะคะ”

จี๊ดผละไปทันที พยายามฝืนตัวเองไม่ร้องไห้ให้ใครเห็น พอลับหลังเทวัญ น้ำตาจี๊ดร่วงราวทำนบแตก เธอเข้าห้องปิดประตูร่ำไห้คร่ำครวญอย่างหมดฟอร์ม

“นายดิ่ง...ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ฉันยังไม่ได้บอกความจริงนายเลยว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่”

ศุวิมลเองก็ช็อกไปครู่หนึ่งหลังทราบข่าวร้ายจากปากยอดชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า เศกได้ยินเสียงศุวิมลกรีดร้องจึงเดินออกมาพร้อมมารศรี พอรู้ข่าวลูกชายตาย เศกถึงกับเข่าอ่อน ยอดชายกับศุวิมลต้องช่วยกันประคองเขาเข้าบ้าน ขณะที่มารศรีก็แทบหมดแรงยืน น้ำตาซึมด้วยความเสียใจ เพราะลึกๆเธอยังรักดิ่งอยู่

ooooooo

หลังจากทำให้ใครต่อใครเข้าใจผิดว่าตัวเองตาย ทั้งๆที่แค่โดนยิงบาดเจ็บและได้รับการรักษาจนออกจากโรงพยาบาลกลับมาอาศัย บ้านลุงแปลงเป็นที่พักฟื้น...ดิ่งไม่ค่อยสบายใจนัก แต่มันจำเป็นต้องทำเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

สายวันนี้ ยอดชายที่ร่วมรู้เห็นก็เดินทางมาเยี่ยมดิ่ง พร้อมทั้งสาธยายเป็นคุ้งเป็นแควจนลุงแปลง โพ และป๊อดรู้สึกเหนื่อยแทน

“รู้ไหมว่าผมต้องใช้ทักษะทางการแสดงมากแค่ไหน เวลาที่ไปแจ้งข่าวการตายของคุณให้ทุกคนรู้ แถมยังโกหกบ้านคุณอีกว่าคุณบริจาคร่างกายให้โรงพยาบาล เพื่อที่จะได้ไม่ต้องจัดงานศพ นี่ดีนะที่ตำรวจเจ้าของคดีเห็นด้วยกับคุณ ที่ให้ช่วยปกปิดจะได้สืบเบาะแสได้สะดวกขึ้น”

“พูดซะยาว...เหนื่อยมั้ย” ดิ่งถามยิ้มๆ
source: tharath.co.th

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น