“พี่เทวัญอย่ารู้แหล่งข่าวของจี๊ดเลยค่ะ บอกจี๊ดมาตามตรง มีกิ๊กหรือเปล่า”
“พี่รักจี๊ดคนเดียว ไม่เคยมีคนอื่น”
เทวัญสบตาเธอจริงจังมาก...มากเสียจนจี๊ดยิ้มออก ตอบเขาว่า
“จี๊ด เชื่อพี่เทวัญค่ะ สบายใจแล้ว...จี๊ดตัดสินใจแล้วค่ะ จี๊ดจะลางานสามวันเพื่อไปดูแลนายดิ่ง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วจี๊ดจะมาเริ่มงานกับพี่เทวัญ แต่ระหว่างนี้จี๊ดไปนอนค้างบ้านใจดีนะคะ ไม่ต้องห่วง คืนนี้พี่เทวัญไปไหนหรือเปล่าคะ”
“งานรอเคลียร์เยอะเลยจ้ะ จะกลับไปทำงานต่อที่บ้าน”
“โอเคค่ะ ไว้โทร.คุยกันนะ”
ทันที ที่จี๊ดหันหลังเดินออกไป รอยยิ้มเธอเหือดหายกลายเป็นเครียดขึ้นมาแทนที่ เธอยังไม่ไว้ใจแฟนหนุ่ม แต่ต้องทำให้เขาตายใจไปก่อน ส่วนเทวัญนั้นออกอาการเคียดแค้นนายดิ่ง คิดว่าเขาน่าจะเป็นแหล่งข่าวของจี๊ด
ooooooo
ดิ่ง ค่อนข้างพอใจที่จี๊ดทำตามข้อตกลง เธอมาดูแลเขาหลังจากยอดชายที่เฝ้าอยู่เมื่อคืนต้องกลับไปทำงาน ส่วนมารศรีก็มาเยี่ยมเศกแต่เช้าเหมือนกัน เธอปากหวานออดอ้อนเขาเสียจนศุวิมลหมั่นไส้ และแอบแขวะทุกทีที่มีโอกาส แถมบางช่วงยังพูดจาคลุมเครือเหมือนดิ่งจะกลับบ้านในไม่ช้านี้ ทำให้มารศรี เริ่มระแวงว่า ศุวิมลอาจระแคะระคายอะไรบางอย่างมา
จี๊ดอยู่ดูแลนาย ดิ่งเป็นอย่างดี ไม่ว่าเขาจะใช้ทำอะไร เธอยินดีทำให้หมด ไม่เว้นแม้แต่ลงไปซื้อผลไม้ที่เขาอยากกิน และในร้านค้านี่เอง จี๊ดกับมารศรีเจอกันโดยบังเอิญ จี๊ดมีแผนบางอย่างในใจทันที พอซื้อของเสร็จจึงชวนมารศรีไปเยี่ยมนายดิ่งด้วยกัน จากนั้นก็คอยจับตาดูสองคนที่บอกว่าเป็นเพื่อนเก่าจะคุยอะไรกัน
เมื่อ จี๊ดใช้วิธีนี้จับผิดเขา ดิ่งเลยเอาคืนด้วยการทึกทักว่าเธอคือกิ๊ก มารศรีตกใจและแอบหวงก้าง ส่วนจี๊ดจะโวยวายปฏิเสธ แต่หมดโอกาสเมื่อดิ่งแย่งพูด
“ขอโทษนะศรี ผมไม่น่าพูดออกไปเลย คุณจี๊ดเสื่อม เสียแย่เลย รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ที่ลูกสาวท่านประธานของโมเดิร์นคาร์ที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วแอบมากิ๊กกับช่าง ซ่อมรถยนต์กระจอกๆอย่างผม ศรีอย่าไปบอกใครนะ”
“นายดิ่ง!! คุณศรีคะ ฉันไม่...” จี๊ดชะงักหมดโอกาสชี้แจงอีก เพราะดิ่งหยิบสตรอเบอร์รี่ป้อนใส่ปากเธอรวดเร็ว มารศรีเห็นภาพบาดตาแล้วทนไม่ไหว ขอตัวกลับออกไปอย่างหงุดหงิดในอารมณ์
เมื่อ อยู่กันตามลำพัง ดิ่งยังหยอกล้อเรียกจี๊ดว่าที่รัก พอเธอขยับจะตามไปอธิบายกับมารศรี เขารีบดึงเธอมากอด นี่เองทำให้จี๊ดทนไม่ไหวถึงกับตบหน้าเขาทันที...ดิ่งเจ็บใจ ยิ่งพอเธอท้าทายให้ตบคืน เขาเลยประกบปากจูบเธอเข้าให้
จี๊ดหัวเสีย หนัก เพราะเกิดมายังไม่เคยโดนใครจูบ เธอโวยวายด่าทอเขาแล้ววิ่งหนีออกจากห้อง โดยที่ดิ่งยังอึ้งไม่หาย ไม่อยากเชื่อที่เธอโวยวายว่าไม่เคยโดนจูบ
ooooooo
ที่ศูนย์ บริการโมเดิร์นคาร์ ด้วงถูกยอดชายเรียกตัวมาสอบสวนความผิดก่อนจะระบุว่าเขาแอบคลายน็อตล้อรถคัน ที่ดิ่งขับออกไปทดสอบ แต่ด้วงปฏิเสธและเอาตัวรอดไปได้เพราะยอดชายไม่มีหลักฐานมาเอาผิด
หลังจากพ้นสายตายอดชายมาแล้ว ด้วงรีบโทร.รายงานเทวัญว่าตนถูกยอดชายคาดคั้นถึงคนจ้างวาน
“แล้วแกตอบมันไปว่ายังไง”
“เรื่อง อะไรผมจะบอกล่ะว่าผมเป็นคนทำ...ไม่ต้องถามเรื่องใครเป็นคนจ้าง ไอ้ผู้จัดการนั่นมันแค่ขู่ จริงๆ มันไม่รู้หรอกครับ มันเลยปล่อยผม”
“ดี...ช่วงนี้ระวังตัวหน่อย เป็นไปได้อย่าติดต่อหรือคุยกับฉัน”
“งั้นนายคงต้องหยอดน้ำมันหล่อลื่นให้ผมเพิ่มอีกสักหน่อยแล้วล่ะ”
เทวัญ รู้สึกโกรธด้วงที่ต่อรอง แต่ยามนี้ทำอะไรรุนแรงไม่ได้ จำต้องยอมมันไปก่อน...หลังจากโอนเงินให้ด้วงแล้ว เทวัญเดินลิ่วไปในห้างสรรพสินค้า โดยไม่เห็นจี๊ดที่มาช็อปปิ้งแก้เซ็งหลังโดนนายดิ่งจ๊วบปาก แต่สักพักจี๊ดเป็นฝ่ายเห็นเทวัญ เธอหยุดมองและพึมพำขึ้นมาอย่างแปลกใจ
“ไหนบอกว่า อยู่เคลียร์งาน แล้วไปทำงานต่อที่บ้าน... แล้วมาทำไมที่นี่ หรือว่าที่ใจดีเตือนเรา...มันจะจริง” แล้วจี๊ดก็สะกดรอยตามเทวัญไปห่างๆ จังหวะที่เขาเลี้ยวไปทางหนึ่ง เธอเหลือบเห็นเงาะเดินมาอีกทาง จึงแอบตามไปพิสูจน์ให้รู้แจ้งเห็นจริง
ขณะที่จี๊ดกำลังมุ่งมั่นจับ ผิดแฟนหนุ่มกับเพื่อนสาวของตนอยู่ในห้างสรรพสินค้า เป็นโอกาสให้ศุวิมลได้เข้ามาเยี่ยมดิ่งในห้องคนไข้ สองพี่น้องคุยกันเรื่องพ่อที่หมอให้กลับบ้านได้แล้ว ส่วนดิ่งก็จะกลับพรุ่งนี้ แต่ยังต้องพักฟื้นต่อที่บ้านอีกสักระยะ ศุวิมลรับรู้อย่างโล่งอกแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพี่ชายหัวแตกแขนหักได้ยังไง
“อุบัติเหตุ พี่สะเพร่าเอง...ว่าแต่มารศรีพูดอะไรเรื่องพี่อีกบ้างหรือเปล่า”
“ไม่เห็นพูดอะไรนี่ เมื่อบ่ายหายไปกินกาแฟซะนาน กลับมาก็ดูเครียดๆ”
“เขารู้ว่าพี่อยู่ที่นี่”
“นั่นไง คิดชั่วอยู่ร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ต้องสงสัย คงไม่อยากให้คุณพ่อรู้ว่าพี่ดิ่งกลับมาแล้ว พี่ดิ่งจะได้ถูกตัดออกจากกองมรดก”
พูดได้เท่านั้น ศุวิมลมีอันต้องยุติและบอกลาดิ่งกลับออกไป เพราะไม่อยากมีเรื่องกับยอดชายที่มาพร้อมลุงแปลง...
ด้าน คุณหนูจี๊ดที่ห้างสรรพสินค้า เธอจับไม่ได้ไล่ไม่ทันว่าเทวัญนอกใจ เพราะความจริงแล้ววันนี้เงาะกับเทวัญไม่ได้นัดมาเจอกัน แต่เป็นการเจอกันโดยบังเอิญ เทวัญเลยรอดตัว ส่วนสาวเงาะก็เดินงอนหน้าง้ำจากไป
เทวัญฉลาดเป็นกรด เพิ่มน้ำหนักให้จี๊ดเชื่อใจด้วยการตำหนิเธอเป็นวักเป็นเวร
“พี่ เจ็บปวดที่จี๊ดไม่ไว้ใจ ไม่ให้เกียรติพี่ ตั้งแต่เมื่อกลางวันที่จี๊ดทำตัวผิดปกติ มาตอนนี้จี๊ดก็สะกดรอยตามพี่ จี๊ดไปฟังอะไรมาจากใคร”
“คือ...จี๊ด...” เธออึกอักพูดไม่ออก
“พี่ เคยทำร้ายจี๊ดไหม เคยทำให้จี๊ดเสียใจหรือเปล่า” เธอส่ายหน้า เขาเลยใส่อีกชุด “แล้วจี๊ดทำร้ายพี่ทำไม หรือจี๊ดเห็นพี่ต่ำต้อยกว่าจี๊ด ไม่มีอะไรสู้จี๊ดได้ จี๊ดถึงได้คิดกดหัวทำอะไรกับพี่ก็ได้”
“ไม่ใช่นะคะ จี๊ดไม่ได้ตั้งใจทำให้พี่เทวัญรู้สึกแบบนั้น”
“งั้นจี๊ดฟังนะ...เหลือความภูมิใจให้พี่บ้างได้ไหม ด้วยการไว้ใจและให้เกียรติ”
“จี๊ดขอโทษ...”
“พี่ไม่มีทางนอกใจจี๊ด เพราะจี๊ดคือผู้หญิงที่ดีที่สุดที่พี่อยากจะใช้ชีวิตด้วยกันไปจนวันตาย”
เจอประโยคสุดซึ้งนี้เข้าไป มีหรือสาวจี๊ดจะไม่ใจอ่อน...ถึงกับเอ่ยปากสัญญาจะไม่ทำให้เขาเสียใจอีก
ooooooo
แยก จากเทวัญมาแล้ว จี๊ดโทร.หาใจดี ปรากฏว่าใจดีแวะไปเยี่ยมดิ่งที่โรงพยาบาล โดยที่ยอดชายซึ่งมาตั้งแต่บ่ายก็ยังไม่กลับ จี๊ดจึงตามมาสมทบและตำหนิใจดีต่อหน้าทุกคน
“แกสร้างเรื่องให้ฉันกับพี่เทวัญเข้าใจผิดกันทำไม แกเกลียดอะไรเงาะ นั่นเพื่อนเรานะใจดี เงาะเสียใจมากรู้หรือเปล่า”
“ฉันก็เพื่อนแก และฉันก็เสียใจที่แกเลือกเชื่อยายเงาะ แต่ไม่เชื่อฉัน”
“แล้วจะให้ฉันเชื่อใคร นั่นก็เพื่อน นี่ก็เพื่อน ฉันลำบากใจนะ”
“ก็ใช้วิจารณญาณคิดสิ ว่าควรจะเชื่อใคร” ดิ่งพูดลอยๆ แต่จี๊ดหันขวับมาใส่ด้วยความโมโหว่าไม่ได้ถาม ไม่ได้อยากฟังความเห็น
“บาง ทีถ้าคุณฟังคนอื่นให้มากขึ้น เอาแต่ใจให้น้อยลง ชีวิตคุณอาจจะดีกว่านี้ก็ได้” คำพูดดีๆมีเหตุผลของดิ่งทำให้จี๊ดอึ้ง แต่ใจดีเสียใจกับจี๊ดมาก เอ่ยออกมาด้วยความน้อยใจ
“แต่ตอนนี้ฉันคง ต้องเป็นฝ่ายกลับไปคิดแล้วล่ะ ว่าฉันควรจะมีระยะห่างกับเพื่อนที่เอาแต่อารมณ์ตัวเองอย่างแกหรือเปล่า บอกตรงๆ ฉันเหนื่อย”
ใจดีเดินหนีไปแล้ว ยอดชายเข้าใจความรู้สึกเธอ เขาเตือนสติจี๊ดก่อนตามเธอออกไป
“รักแฟนน่ะรักได้ แต่อย่ารักจนลืมเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา”
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น