วันจันทร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2555

อ่านละคร ปิ่นอนงค์ ตอนที่ 1 วันที่ 12 มิ.ย. 55

อ่านละคร ปิ่นอนงค์
อ่านละคร ปิ่นอนงค์ ตอนที่ 1 วันที่ 12 มิ.ย. 55
“นอนให้สบายนะ จอมไม่มีทางให้ใครมาทำร้ายปิ่นเด็ดขาด”
จอมไม่รู้ว่าภายในห้องนอนเวลานั้น ปิ่นอนงค์น้ำตาไหลพราก สะอื้นจนตัวโยน

ขณะที่ใหญ่แกล้งหลับ พร้อมกับทำเสียงกรนดังขึ้นเรื่อยๆ
ปิ่นอนงค์เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ จนรุ่งเช้าอีกวันหญิงสาวจึงค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นตามความคุ้นชิน ขณะลืมตากลับเห็นใหญ่ข่มเหงจูบหน้าผากอยู่ และกำลังจะจูบที่ริมฝีปาก ปิ่นอนงค์ตกใจ ผลักไสใหญ่ออก
“อย่า...”
ใหญ่ล็อกตัวพลางบอก “เธอสวยจนฉันอดใจไม่ไหว”
ปิ่นอนงค์ดิ้นรนขัดขืนเต็มกำลัง เตะถีบปัดป้องเต็มที่ “อย่านะ ปล่อยฉันไปเถอะ”
ใหญ่ไม่ยอม “ปล่อยให้โง่เหรอ ไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าดิ้น ฉันจะทำให้เธอมีความสุขที่สุด”
ทีท่าใหญ่ยามนี้ดูหื่นกระหายมากๆ ขยับขึ้นนั่งคร่อมตัวปิ่นอนงค์ไว้แล้ว พร้อมกับดึงสายเสื้อคลุมชุดนอนออก
ปิ่นอนงค์ใช้ข้อศอกยันตัว แล้วพลิกตัวเต็มแรงจนร่างใหญ่หลุดพ้นไปจากตัว ปิ่นอนงค์ลุกพรวด พุ่งไปที่ประตู ร้องตะโกนให้คนช่วย
“ช่วยด้วยๆ”
ปิ่นอนงค์จะเปิดประตู ใหญ่ตามเข้ามา “จะไปไหนปิ่นอนงค์”
ใหญ่เหวี่ยงปิ่นอนงค์ไปที่เตียง แล้วตามไปนั่งคร่อมตัวปิ่นอนงค์ไว้อีก
แถมยังเอาแขนข้างหนึ่งสอดเข้าไปใต้ตัวปิ่นอนงค์ และอีกข้างจับขอบเสื้อคลุมตรงหน้าอกปิ่นกระชากออก จากนั้นก็โน้มหน้าลงระดมจูบไปมา ปิ่นอนงค์ดิ้นรนขัดขืนสุดชีวิต
ใหญ่ลุกพรวด กระชากเสื้อคลุมออกจากร่างปิ่นอนงค์ ก่อนที่ใหญ่จะก้มหน้าลงมา ปิ่นอนงค์กรี๊ด


ปิ่นอนงค์หลับหูหลับตา มือไม้ปัดว่อน
จังหวะนั้นประตูถูกเคาะๆๆ ติดๆ กัน แล้วไม่นานจอมก็กระแทกประตูเข้ามา
“ปิ่น ปิ่น” จอมเข้าไปเขย่า
ปิ่นอนงค์ลืมตาขึ้น แล้วตบหน้าจอมสุดแรงเกิด
“นี่แน่ะ คนเลว” จอมอึ้ง ปิ่นอนงค์ตาค้าง ตกใจที่เป็นจอม “ฮะ จอม”
จอมงวยงง “ตบเราทำไม”
“ขอโทษนะ ปิ่นนึกว่า...”
“อะไร เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า”
ปิ่นอนงค์รีบบอก “ไม่มี ไม่มีอะไร ปิ่นฝันไปน่ะ ฝันว่าโจรมันเข้ามาในห้อง”
“นั่นซิ เสียงปิ่นร้องลั่นจนเราตกใจ ต้องพังประตูเข้ามา” จอมว่า
“แล้วจอมเห็นเรานอนอยู่คนเดียวใช่มั้ย”
“ใช่” จอมบอก
ปิ่นอนงค์นึกทบทวนตอนที่เจอใหญ่ พูดออกมาเบาๆ “หรือว่าเราฝันไปจริงๆ”
ว่าพลางปิ่นอนงค์กวาดตามองรอบๆ ห้องอย่างงวยงง
“ปิ่นว่าอะไรนะ”
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขัดจังหวะ ปิ่นอนงค์หยิบมากดรับ
“ฮัลโหล จิน แม่เป็นไงบ้าง...” นิ่งฟังแล้วอึ้งไป “ค่าผ่าตัดเหรอ”

เสียงครองสุขโวยวายดังลั่นห้อง ฉุนที่ปิ่นอนงค์มาขอเบิกเงินไปรักษาแม่
“สามแสน! นังปิ่น นี่แกคิดว่าแกเป็นใคร ลูกนายกเหรอแกกับแม่ทำเป็นอวดรวย ไปเข้าโรงพยาบาลเอกชนกันเอง ทำไมไม่ใช้บัตรทองสามสิบบาทรักษาทุกโรค แทนที่จะช่วยชั้นประหยัด พวกแกมีแต่จะล้างผลาญชั้น”
“ปิ่นขอโทษค่ะ แต่วันนั้นแม่อาการหนักมากรอไม่ได้จริงๆ ถ้ายังไงปิ่นขอความกรุณายืมจากคุณนายก่อน แล้วปิ่นจะผ่อนใช้คืนให้”
“แกไม่ต้องมาทำเป็นยะโส หน้าอย่างแกจะมีปัญญาที่ไหนมาใช้คืนชั้น ถ้าแกจะใช้หนี้ฉันจริงๆทั้งชีวิตแกก็ใช้ไม่หมด”
ธีระเปิดประตูเข้ามายิ้มเผล่ แต่ต้องชะงักมองครองสุข มองปิ่นอนงค์ที่น้ำตาไหล เช็ดน้ำตา แล้วก้มหน้าก้มตาเดินออกไป ปิ่นก้มหน้าเช็ดน้ำตาออกไปแล้ว ธีระถาม
“ปิ่น ขัดใจอะไรพี่เหรอ”
“ก็มันน่ะซิ จะมาเบิกค่าผ่าตัดนังอุ่นสามแสน ตานะขอแสนนึง ฉันยังไม่มีให้เลย โอ๊ย...กลุ้มๆๆ นี่มีทางไหนจะหาเงินก้อนได้บ้าง ก่อนคำสั่งศาลจะออก” ครองสุขอารมณ์เสีย
“ผมกำลังจะบอกพี่พอดี พี่เคยบอกว่ามีโฉนดที่ดินชื่อไอ้ใหญ่อยู่แปลงหนึ่งไม่ใช่เหรอ ผมมีวิธีไปเปลี่ยนเป็นเงินได้” ธีระวางแผนชั่ว
ครองสุขนึกตามแล้วยิ้มออก “น่ารักตามเคยนะ” หยิกแก้มธีระ
“ไม่ใช่แค่นั้นนะ ผมยังมีวิธีเปลี่ยนสมบัติไอ้ใหญ่เป็นเงินได้อีก”
คราวนี้ยิ้มกริ่มกันทั้งคู่

ใหญ่ผิวปากเดินเข้าห้องมาในห้องพัก เห็นปานเทพนั่งหน้ามุ่ย พูดประชด
“อารมณ์ดีมากนะแก”
“ดูแกทำ ยังกะเมียนั่งรอผัวกลับบ้าน” ใหญ่แดกดันกลับ
“ไอ้ ไอ้ ฉันไม่รู้จะด่าแกยังไงดี รู้มั้ยว่าฉันโดนพ่อด่าจนหูชาไปหมดแล้ว ขู่ฉันด้วยว่า ถ้าแกเป็นอะไร พ่อจะตามมายิงฉันทิ้งถึงทีนี่เลย” ปานเทพด่า
“ฉันก็กลับมานี่แล้วไง ครบสามสิบสองด้วย”
ปานเทพข่มอารมณ์ถาม “แล้วแกหายไปไหนมาทั้งคืน”
“ไร่ไพศาล” ใหญ่บอกท่าทีนิ่งเฉย
“หา” ปานเทพตกตะลึง ตาค้าง

ปลอดอยู่ที่บ้านในเหมืองที่ใต้ กำลังตรวจเช็คปืนหน้าเคร่ง แล้วเหน็บในสายสะพาย ก่อนจะหยิบกล่องกระสุน อาวุธที่จำเป็นใส่เป้ เพ็ญูเมียใหม่ ถามร้อนใจ
“พี่ปลอด พี่บุกไปอย่างนี้จะดีเหรอจ๊ะ ทางโน้นคนมากกว่านะ แล้วเราก็เข้าไปในถิ่นมันด้วย”
“ก็ต้องสู้ให้ตายกันไปข้าง คราวนี้พี่ไม่ให้มันทำอะไรคุณใหญ่เด็ดขาด”
พงษ์เข้ามาพอดี
“รถพร้อมแล้วครับนายหัว”
“แล้วระเบิดที่สั่งล่ะ”
“เรียบร้อยครับ”
โทรศัพท์บ้านดัง เพ็ญวิ่งไปรับ “ฮัลโหล คุณใหญ่”
ปลอดชะงัก “พี่ปลอดกำลังจะไปตามหาคุณใหญ่ค่ะ ขนทั้งปืน ทั้งระเบิดไปด้วย เพราะคิดว่าคุณใหญ่เสียท่าทางโน้นแล้ว”
ปลอดเดินมาแย่งหูโทรศัพท์ไป

ใหญ่พูดมือถือกับปลอด
“ใจเย็นๆครับ อา ผมไม่เป็นไร แค่ไปหาข่าวนิดหน่อยแต่ไม่ได้บอกปานไว้ เพราะมันเป็นเหตุการณ์เฉพาะหน้า”
“คุณใหญ่จะประมาทไม่ได้นะครับ พวกนั้นพิษสงมันรอบตัว มีปัญหาอะไรต้องติตต่อผมทันที”
ปลอดวางหู แล้วปลดเป้วางลง
เพ็ญอุ่นใจ เอ่ยขึ้น “เพ็ญนึกแล้วว่าคุญใหญ่ต้องเอาตัวรอดได้”
“เธอยังไม่รู้อะไร นังครองสุขพิษสงมันรอบตัว ไม่งั้นพี่คงไม่ระเห็จมาอยู่ไกลถึงที่นี่หรอก”
ปลอดบอก พร้อมกันนั้นภาพจำไม่เคยลืมก็ผุดขึ้นในความคิดคำนึง

วันนั้นใหญ่ตอนเป็นวัยรุ่น แอบอยู่หลังโขดหิน ปานเทพในวัยเดียวกันดึงมือปลอดผู้พ่อเข้ามาแอบหลังใหญ่ สามคนมองเห็นอยู่ไกลๆ ว่าครองสุขยืนโต้เถียงกับผา แล้วตบหน้าผา ก่อนที่จะหยิบเงินปึกหนึ่งเขวี้ยงใส่ ซึ่งผาเก็บเงินแล้วโผเข้ากอดทันที
ครองสุขดิ้นรนขัดขืน ตบหน้าอีกทีแล้วถูกจูบอ่อนระทวยไปมา
“คุณนายมีชู้เหรอเนี่ย” ปลอดอึ้ง คราง ไม่อยากเชื่อ
“ผมแอบเห็นสองสามครั้งแล้ว เป็นผู้ชายคนเดิม แต่ถ้าผมบอกพ่อ พ่อไม่เชื่อแน่”
ปลอดมองตะลึงตาค้าง กับลีลารักของครองสุขและผา

ผ่านไปอีกหลายวัน ปลอดทนไม่ไหว นำเรื่องที่เห็นไปบอกเจ้านาย ทว่าไพศาลไม่เชื่อ แถมเอาตะพดฟาดปลอดคิ้วแตก ด้วยความโมโห ใหญ่เข้าไปประคองปลอด โดยมีครองสุขร้องไห้ฟูมฟายอยู่มุมหนึ่ง
ใหญ่ยืนดูปลอดที่กำหมัด คอตก ไพศาลชี้หน้าปลอด
“แกมันจิตใจสกปรก แค้นเคืองว่าเมียชั้นมาคุมงานแทนแก เลยมาใส่ร้ายว่าเมียชั้นคบชู้ใช่มั้ย
“แต่ผมกับปานก็อยู่ด้วยนะพ่อ”
ครองสุขร่ำไห้ สะอึกสะอื้น “ฮือ ๆๆๆ สุขรู้นะคะว่าคุณใหญ่กับผู้จัดการไม่ชอบสุข แต่ไม่คิดว่าจะสร้างเรื่องเลวร้ายมาป้ายสีสุขได้ขนาดนี้”
“แล้วถ้าผมหาหลักฐานมาได้ว่า คุณนายเคยมีสามีแล้วละ” ปลอดเย้ย
ครองสุขเห็นท่าไม่ดี วิ่งไปคว้ามีดปอกผลไม้ กลบเรื่องที่ทำท่าจะแตกดังโพละ
“ได้ ถ้าทุกคนที่นี่คิดว่าสุขเป็นคนเลว สุขก็ขอตาย”
ไพศาลใจเสียเข้ามาแย่งมีด ครองสุขแกล้งเป็นลมล้มพับต่อหน้าทุกคน
“ครองสุขๆ ไปเลยไอ้ปลอด ถ้าแกไม่เคาเรพเมียฉัน แกก็ไสหัวออกไปจากไร่ฉันเดี๋ยวนี้เลย” ไพศาลตะเพิด
“นายไม่ไล่ ผมก็ต้องลาอยู่แล้วครับ ไป ปาน”
ปลอดไหว้แล้วเดินออกอย่างองอาจ มีปานเทพวิ่งตามพ่อไป ใหญ่ใจหายวูบเรียกไว้ “อาปลอดๆ”
ใหญ่หันกลับมามองเห็นครองสุขแอบยิ้มเยาะพอดี ขณะที่ไพศาลมัวแต่ตะโกนเรียกคนให้เรียกหมอมาช่วยเมียเด็ก ใหญ่ยิ่งแค้นจัด

ค่ำคืนหนึ่งครองสุขแง้มประตูห้องนอนบนเรือนใหญ่ ด้วยสีหน้าเครียดเคร่ง เดินย่องด้วยทีท่าหวาดระแวงออกไป ใหญ่แอบดูจากประตูห้องตัวเอง

ใหญ่ตามไปจนเหตุการณ์ และรู้ชัดว่าครองสุขกับผา เป็นผัวเมียกัน และพลาดทำคราดเสียบผาจนสลบ และอารามตกใจที่ถูกครองสุขหลอกว่าผาตาย ใหญ่จึงหนีเตลิดออกไป
ไม่นานต่อมาใหญ่สะพายเป้เล็กๆ นั่งพิงฟางท้ายรถ 6 ล้อ ใหญ่หน้าเครียดเหม่อมองไปทางไร่

ที่สถานีรับส่งผู้โดยสารรถไฟสายใต้ ป้ายข้างตู้รถไฟเด่นหราว่า กรุงเทพ-หาดใหญ่ เวลานั้นใหญ่นั่งหลบตรงซอกข้อต่อระหว่างตู้ขนสินค้า
พนักงานรถไฟเดินตรวจมาเจอชี้ใหญ่ ใหญ่โดดลงจากรถวิ่งหนีเข้าไปด้านใน ปนกับผู้โดยสารอื่น พนักงานวิ่งตามห้าหกก้าว ชี้ตามใหญ่ไปด่าไป

รถสิบล้อคันนั้นแวะจอดอยู่ที่ปั๊มน้ำมัน ท้ายรถสิบล้อเป็นทะเบียนสงขลา สักครู่หนึ่งใหญ่โผล่หน้าออกมาจากหลังรถ เหลียวซ้ายแลขวา แล้วปีนลงมา
แต่ดันเจอรถตำรวจสายตรวจวิ่งเข้ามาพอดี ใหญ่ตกใจตาโต วิ่งหนีสุดชีวิต
เวลาเดียวกันนั้นปลอดก้าวเดินมาตามข้างรถบรรทุก 6 ล้ออีกคันหนึ่ง
ใหญ่วิ่งหนีตำรวจตรงเข้ามาชนปลอด ปลอดกอดใหญ่เอาไว้ ใหญ่ดิ้นสุดชีวิต สองคนสบตากัน ต่างคนต่างตกใจ อุทานแทบจะพร้อมๆ กัน
“คุณใหญ่” / “อาปลอด”
สองคนยิ้มกอดกัน ด้วยความดีใจ

ใหญ่อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำห้องพัก ปล่อยฝักบัว ราดรดหัว เหมือนจะล้างอดีตอันขมขื่นที่คิดเมื่อครู่ทิ้งไปให้หมด
เหตุการณ์ที่เพิ่งคุยกับปานเทพแวบเข้ามาแทน

เวลานั้นใหญ่เพิ่งคุยมือถือกับปลอดจบ
“ฉันไม่เข้าใจว่าแกจะยื้อเวลาไว้ทำไม ตอนนี้คุณนายครองสุขผลาญสมบัติของแกไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว ยิ่งถ้าคอยจนวันที่ศาลสั่งให้แกเป็นบุคคลสาบสูญ วันนั้นแกจะไม่ได้อะไรเลย” ปานเทพโวยลั่น
“สมบัติพวกนั้น ไม่มีค่าสำหรับฉันเท่าไหร่หรอก” ใหญ่บอกท่าทีจริงจัง
ปานเทพอึ้ง “แล้วอะไรวะที่มีค่าสำหรับแก”

อ่านละคร ปิ่นอนงค์ ตอนที่ 1 วันที่ 12 มิ.ย. 55
ละคร ปิ่นอนงค์ บทประพันธ์โดย : รจเรข
ละคร ปิ่นอนงค์ บทโทรทัศน์โดย : ดลกมล คนหลังม่าน
ละคร ปิ่นอนงค์ แนวละคร : โรแมนติก ดราม่า
ละคร ปิ่นอนงค์ผลิตโดย : บริษัท มุมใหม่ จำกัด โดย อ๊อด ธีรศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร ปิ่นอนงค์ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ละคร ปิ่นอนงค์ เริ่มออกอากาศตอนแรก วันศุกร์ที่ 15 มิถุนายนนี้
ที่มา manager.co.th

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น