วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2555

อ่านละครพริกกับเกลือ ตอนที่7 วันที่12 ส.ค. 55


โพถูกด้วงทำร้ายไม่ได้ไปทำงาน ลุงแปลงถามใครก็ไม่มีใครรู้ ดิ่งจึงเสนอให้ไปตามที่บ้านดู ตนจะไปด้วย

ไป ถึงเจอโพนอนซมระบมอยู่ที่บ้าน เขาบอกแต่เพียงว่าถูกทำร้ายชิงทรัพย์ แต่ไม่ยอมบอกว่าใครทำ ลุงแปลงบ่นว่าเดี๋ยวนี้ขโมยขโจรเกลื่อนเมืองจริงๆ คราวก่อนก็รัตนา คราวนี้ก็โพอีก ถามว่าแจ้งความหรือยัง โพบอกว่า ช่างเถอะ แจ้งไปก็จับตัวไม่ได้

“งั้นก็นอนพักผ่อนเสีย จะได้หายเร็ว ไปดิ่ง กลับกันเถอะ ไอ้โพจะได้พักผ่อน”

เมื่อลุงแปลงกับดิ่งไปแล้ว โพนอนเครียดกังวลเรื่องด้วงทำงานให้เทวัญ

ooooooo

เงาะ นัดจี๊ดไปพบกันในร้านอาหารที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัว ลับตา เงาะถามอย่างกังวลว่ามีใครรู้ไหมว่าจี๊ดมาหาตน จี๊ดถามว่าทำไมต้องเครียดขนาดนี้ กลัวอะไร กลัวใคร และไปไหนมา รู้ไหมว่าทุกคนเป็นห่วงเธอมาก

เงาะเล่าเรื่องถูกเทวัญทำร้ายให้ฟัง สารภาพความจริงทั้งหมดกับเพื่อนว่า

“ฉัน อิจฉาเธอ ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เขามา โดยที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เราเห็น เขาหลอกเธอ หลอกฉัน หลอกทุกคน”

จี๊ดไม่เชื่อ เงาะบอกว่าตนไม่มีอะไรยืนยันนอกจากคำพูดกับสภาพร่างกาย ถามว่า “เห็นฉันไหมจี๊ด เขาทำร้ายฉัน เพราะฉันขู่เขาว่าจะบอกเธอเรื่องเขาเอาฉันไปขังไว้ที่คอนโดฯ...เธอเกือบเห็น ฉัน แต่น้องชายของเขาช่วยปิดบัง...”

จี๊ดช็อก เมื่อเงาะพูดตรงกับความจริง เงาะขอร้องเพื่อนว่า

“จี๊ด...ที่ผ่านมา ฉันขอโทษ เลิกกับเขาซะ ก่อนที่เธอจะลงนรกไปกับผู้ชายคนนี้”
ฟังเงาะพูดแล้วจี๊ดอึ้ง หน้าเสีย รับไม่ได้กับความร้ายกาจของเทวัญ

ooooooo

ที่ออฟฟิศโมเดิร์นคาร์ เทวัญเดินมาถามใจดีว่าจี๊ดอยู่ไหน ใจดีทำหน้างงร้อง “อ้าว...ใจดีคิดว่าจี๊ดกลับไปกับพี่เทวัญแล้วซะอีก”

ใจ ดีเป็นห่วงจี๊ดที่หายไป ชวนยอดชายไปหาที่บ้าน เมื่อวันดีรู้ก็บ่นว่าจี๊ดชอบทำอะไรให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อย ครู่เดียวเทวัญก็โผล่มา พอเห็นใจดีกับยอดชายก็ถามเสียงขุ่น “มากันทำไม”

“พวก ผมเป็นเพื่อนจี๊ด เพื่อนหายไปติดต่อไม่ได้ จะให้ใจเย็นอยู่เฉยๆ ไม่เอาเรื่องมาบอกพ่อแม่จี๊ดก็คงไม่ได้” ยอดชายยียวน ใจดีแก้ตัวและแอบกัดเทวัญว่า “พวกเราไม่ได้ว่าพี่เทวัญใจเย็นอยู่เฉยๆ นะคะ”

“พวกเธอว่าฉัน! ไม่รู้ว่าฉันไปไหนทำอะไรบ้าง ก็อย่าพูดดีกว่า ไม่ชอบพวกมือที่สามที่คอยเสียบทุกครั้งที่มีโอกาส”

ยอด ชายร้อนตัวถามว่า ว่าใคร เทวัญจ้องหน้าสวนทันควัน “ว่าคุณไง...นายแอบชอบจี๊ด ตอนนี้ก็มาเสนอหน้าบอกคุณแม่ แล้วใส่ร้ายฉัน อยากจะให้ฉันกับจี๊ดมีปัญหากันนักใช่ไหม”

“พอ! หยุดได้แล้ว เกรงใจฉันบ้างสิ!!” วันดีตะโกนขึ้น ทั้งสามถอยออกไป ต่างมองอย่างไม่พอใจกัน วันดียังตะโกน “ใครจะรู้บ้างเนี่ย ว่าจี๊ดไปไหน...”

ที่หน้าบ้าน ป้าเพ็ญร้องทักด้วยความดีใจเมื่อเห็นจี๊ดกลับมา บอกว่าทุกคนเป็นห่วงมาก ทั้งคุณแม่ คุณยอด คุณใจดี และคุณเทวัญ ทุกคนรอฟังข่าวอยู่ในบ้าน บอกจี๊ดว่า “ป้าจะไปบอกทุกคนก่อนนะคะว่าคุณหนูจี๊ดกลับมาแล้ว”
พอจี๊ดได้ยินชื่อเทวัญก็หน้าเจื่อน ดังนั้น เมื่อทุกคนพากันออกมาด้วยความดีใจ เธอก็หายไปแล้ว ป้าเพ็ญใจไม่ดีบอกว่าเห็นเธอตาบวมเป่ง คงร้องไห้มาอย่างหนัก

“ผมจะไปตามหาจี๊ดเอง รถก็ยังอยู่ อาจจะยังไปไม่ไกล” ยอดชายขยับจะไป ถูกวันดีตวาด

“ไม่ต้อง! ให้ตาเทวัญไป เธอรออยู่ที่นี่แหละ”

ยอดชายชะงัก เทวัญตวัดมองยอดชายแว่บหนึ่งอย่างสะใจก่อนวิ่งออกไป

ooooooo

จี๊ดร้องไห้วิ่งเตลิดไปอย่างสับสน ชนเข้ากับดิ่งที่กำลังเดินกลับที่มุมเลี้ยวอย่างจัง ดิ่งเห็นสภาพของจี๊ดแล้วตกใจถามว่าใครทำอะไรเธอ

“พี่ เทวัญโกหก โกหกมาตลอด” จี๊ดพยายามไม่ร้องไห้ให้ดิ่งเห็น ดิ่งปลอบให้ใจเย็นๆ เธอบอกเขาให้พาไปที ดิ่งถามงงๆ ว่าจะไปไหน “ไปไหนก็ได้ ฉันไม่อยากเจอใคร ฉันอยากอยู่คนเดียว”

ดิ่งสงสารมากดึงจี๊ดเข้าไปกอด เธอร้องไห้ออกมาอย่างทนต่อไปไม่ไหว ดิ่งยิ่งกอดเธอไว้แน่นด้วยความสงสารจับใจ จี๊ดเองก็กอดดิ่งไว้เหมือนยึดเขาไว้เป็นที่พึ่ง

เทวัญวิ่งมองซ้ายมองขวาพักหนึ่งก็หยุดหอบบ่น “จะอะไรนักหนา ทำตัววุ่นวายไม่เลิก น่ารำคาญ!!”

เขาตัดสินใจหันหลังกลับ ทั้งที่แค่เลี้ยวไปไม่กี่ก้าวก็จะเห็นจี๊ดกับดิ่งยืนกอดปลอบใจกันอยู่แล้ว

ooooooo

เช้า วันใหม่ ดิ่งพาจี๊ดไปถึงท่าเรือริมทะเล มีทั้งเรือประมงและเรือข้ามฟากจอดอยู่มากมาย ดิ่งชี้ให้เธอดูเกาะข้างหน้า บอกว่าจะพาเธอไปที่นั่น จี๊ดพึมพำว่าไม่คิดว่าเขาจะพามาไกลขนาดนี้

“ไม่ไปก็ได้ แค่หันหลังกลับแล้วขึ้นรถทัวร์ ซื้อตั๋วได้เลย รถออกทุกชั่วโมง” ดิ่งพูดอย่างไม่แคร์

“ไม่! คนอย่างจิตรวรรณ ไม่มีคำว่าหันหลังกลับ!” พูดแล้วเดินหน้าไปเลย ดิ่งถามขำๆ ว่ารู้หรือว่าจะลงเรือลำไหน “ไม่รู้ แต่ไม่ชอบเดินข้างหลัง”
 source: thairath.co.t

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น