วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2555

อ่านละครรักคุณเท่าฟ้า ตอนที่8 วันที่ 5 ส.ค. 55

ทั้งกบและแดงหันมาสนใจฟังคำถามของข้าวตู ที่จะถามธีระ และเขาก็สัญญาจะพูดความจริง ข้าวตูถามว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน ธีระตอบว่าไม่มีสเปก ถ้าเจอแล้วชอบก็ชอบ

“แล้วอย่างข้าวตูล่ะคะ พี่ธีเจอแล้วชอบมั้ยคะ” ข้าวตูมองเขาอย่างท้าทาย

“ไม่ชอบ...” ทุกคนที่ลุ้นคำตอบ อ้าปากค้าง

แดงสงสารรีบแก้สถานการณ์ยกหมูย่างมาวางให้ กบชิมแล้วชมว่าอร่อยมาก เรียกข้าวตูกับธีระมาลอง ข้าวตูหน้าเสียขอตัวเดินออกไป กบกับแดงหันมาจ้องธีระ เขามีสีหน้าเรียบเฉย

“ทำไมพูดยังงั้นล่ะธี ตูเขาเป็นเด็กสาว พูดแบบนี้เขาเสียใจแล้วก็อายนะ”

กบให้ธีระไปขอโทษข้าวตู เขาแย้งว่าตนพูดความจริง กบอธิบายว่าใช่ แต่ไม่ควรพูดต่อหน้าคนอื่น แดงรู้จักน้องชายดีจึงโพล่งขึ้น

“พี่ว่าแกไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นหรอก แกแค่กันไม่ให้เขาเข้ามาในชีวิตแกเท่านั้นเอง”

“พี่แดงจะมารู้ดีกว่าผมได้ยังไง”

“ฉันรู้สิ เพราะแกไม่ใช่คนไม่มีมารยาทแบบนี้”

ธีระอึ้งรู้สึกผิดลุกตามข้าวตูไป ไตรตั้นบอกพ่อว่าข้าวตูชอบตนมากกว่าธีระ แดงกับกบส่ายหน้าระอา ความแก่แดดของลูกชาย...ข้าวตูออกมายืนมองดาว น้ำตาไหลริน ธีระตามมาหยุดมองข้างหลัง ลังเลที่จะเข้าไปหา สุดท้ายตัดสินใจหันกลับเข้าบ้าน

วันรุ่งขึ้น ธีระตื่นแต่เช้ามายืนเล่นริมลำธาร เขาขว้างหินร่อนลงน้ำ พลันมีคนขว้างหินร่อนตัดหน้า เขามองไปเห็นเป็นข้าวตู เขาหลบตาจะเดินเลี่ยง ข้าวตูเรียก

“อย่าเพิ่งหนีไปเลยค่ะ ตูมีเรื่องจะคุยกับพี่ธีหน่อย”

“พี่ต้องขอโทษเรื่องเมื่อคืนด้วยที่เสียมารยาท พูดแบบนั้นออกไป”

“ไม่เป็นไรค่ะ ตูชอบที่พี่ธีพูดออกมาตรงๆ”

ธีระดีใจที่เธอเข้าใจ เขาจะเดินไป ข้าวตูเรียกไว้อีก ให้ช่วยบอกว่าไม่ชอบตนตรงไหน ตนจะแก้ไข เขาหนักใจตอบว่าไม่มี เธอถามทันทีทำไมไม่ชอบตน

“คนเราถ้ามันไม่ชอบก็บังคับไม่ได้มั้ง”

“ขอบคุณพี่ธีมากค่ะที่พูดตรงๆ จากนี้ไป ตูจะไม่ตามตื๊อพี่ธีแล้วค่ะ” ข้าวตูน้ำตาซึม เดินจากไป ธีระมองตามด้วยความเสียใจ เขามองหินในมือก่อนจะปามันไปอย่างระบายอารมณ์

ooooooo

พอเห็นว่าจินดาป่วย ลูกๆ ก็ไปเที่ยวต่างจังหวัด อรถือโอกาสเอาคมสันต์มานอนในห้องนอนชั้นล่าง เผอิญจินดาลงมาตามหาไม่เจอ สงสัยไปแอบหลับที่ไหน จึงร้องเรียกแล้วเปิดประตูห้องเข้ามา

คมสันต์โดดหลบ อรออกมารับหน้า จินดาเอ็ดที่มาแอบหลับห้องนี้ พลันเห็นเงาคนในกระจก เธอโวยวายใครอยู่หลังประตู อรพยายามกัน เธอดันเข้าไปจนได้ คมสันต์โผล่หน้าออกมา อ้างตัวเป็นช่างแอร์ อรเออออว่า

แดงบ่นตอนมานอนค้างว่าแอร์เสีย ตนจึงเรียกช่างมาดู

“แล้วทำไมแกไม่บอกฉัน”

“ก็เมื่อกี้คุณยายอาบน้ำอยู่ข้างบน หนูก็เลยพาพี่เขามาดูก่อน”

จินดาถามว่าเป็นอะไร คมสันต์โกหกว่าท่อตัน ต้องกลับไปเตรียมเครื่องมือมาซ่อม เขาเดินออกไป จินดามองอย่างไม่ค่อยไว้ใจ อรรีบบอกว่าจะไปเตรียมอาหารให้...จินดาคิดถึงธีระ แต่โทร.หาบ่อยแล้ว จึงโทร. เข้าเครื่องแดงแทน ไตรตั้นรับสายพอรู้ว่าเป็นยายก็คุยจ้อ ว่าสนุกมากเลย ถ้ายายมาจะได้เจอกับแฟนตน จินดาแปลกใจตัวเท่านี้มีแฟน

“น้าข้าวตูไงครับ”

“หา...น้าข้าวตูไปด้วยหรือ”

“ใช่ครับ คุณยายจะพูดกับน้าตูมั้ยครับ” เผอิญข้าวตูเดินมา ไตรตั้นจึงเรียกมารับโทรศัพท์

ข้าวตูรับสายงงๆ จินดาบอกว่าตนเป็นแม่ธีระ เธอรีบสวัสดี จินดาพูดด้วยน้ำเสียงเคืองๆ

“ไม่ยักรู้ว่าหนูไปด้วย ตาธีเขาชวนไปหรือ”

“เปล่าค่ะ พี่แดงชวนมาค่ะ”

“แล้วตาธีเขาอยู่แถวนั้นมั้ย”

ธีระเดินมาพอดี ข้าวตูจึงเอามือถือไปยื่นให้ จินดา รีบถาม ทำไมไม่บอกว่าข้าวตูไปด้วย

“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมไม่ชอบเธอหรอก” ธีระพูดเบาๆ

“แม่ไม่ได้คิดยังงั้น ก็แค่ถามดู แล้วนี่จะกลับเมื่อไหร่”

ธีระตอบว่าพรุ่งนี้ จินดาทำเป็นบอกว่าคิดถึงจึงโทร.มา ก่อนวางสายยังถามย้ำว่าไม่คิดอะไรกับข้าวตูแน่หรือ ธีระถอนใจรับรองว่าไม่คิด สบายใจได้ จินดาวางสายยิ้มๆ อรแกล้งถาม

“คุณยายมีความสุขหรือคะ ที่เห็นคนอื่นไม่มีคู่”

จินดาตอบประชดว่าใช่ อรพึมพำ ใจร้ายจริงๆ จินดายิ้มกับตัวเองอย่างภูมิใจ

ooooooo

แดงกับข้าวตูช่วยกันยกอาหารมาวาง ให้ไตรตั้นไปตามธีระ มีรถจี๊ปเข้ามาจอดหน้าบ้าน กบชะเง้อมอง เห็นเอกเจ้าของบ้านลงจากรถ ทั้งสองทักทายกัน เอกสะดุดตาเมื่อเห็นข้าวตูสวัสดี
“ตูเขาเป็นเพื่อนรุ่นน้องแดงค่ะ พี่เอกเขาเป็นเจ้าพ่อวังน้ำเขียว” แดงรีบแนะนำทั้งสองคน

“แดงพูดอย่างนี้ ผู้หญิงเขาก็กลัวพี่หมดน่ะสิ นึกว่าพี่เป็นนักเลงหัวไม้” เอกท้วง

ธีระเดินออกมากับไตรตั้นเข้าร่วมทักทาย เอกชวนออกไปเที่ยวขับรถดูฝูงกระทิง ข้าวตูตื่นเต้น แต่แดงกับกบไม่อยากไป เอกหันมาชวนธีระ

“กัปตันล่ะ ไปด้วยกันมั้ย พาแฟนไปดูด้วยกัน”

ทุกคนชะงัก ข้าวตูรีบบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน สีหน้าเอกดีใจ เธอขอไปด้วย แดงห่วงอย่าไปเลย ข้าวตูสบตาธีระเห็นเขาเฉยๆ จึงรั้นจะไป เอกออกปากรับรองจะดูแลอย่างดี ท่าทางเขาตั้งป้อมจีบข้าวตู แดงถอนใจ เด็กโตเมืองนอกนี่ไม่กลัวอะไรเลย

ข้าวตูสะพายเป้เตรียมไปกับเอก กบกำชับเพื่อนดูแลเธอดีๆ เอกรับรองยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ธีระนั่งเฉยไม่สนใจ แต่พอเธอไปขึ้นรถก็แอบยืนมอง แดงเขม่นหมั่นไส้น้องชาย

ตกดึก แดงอดห่วงไม่ได้ โทร.ถามข้าวตูถึงไหนแล้ว ข้าวตูตอบว่าอยู่แคมป์กลางป่าสนุกมาก แถมบอกอีกว่าจะกลับพรุ่งนี้เช้า แดงตกใจ “นี่จะค้างในป่าเลยหรือ”

ธีระชะงักหันมอง กบให้แดงบอกข้าวตูกลับมาเถอะ มันอันตราย เธอกลับตอบมาว่า เอกยืนยันว่าปลอดภัย ธีระทนไม่ไหวบอกแดงไปว่า

“แต่เขาเป็นผู้หญิงนะ ผมว่าเขาไม่ควรจะไปค้างกับผู้ชาย”

แดงเห็นด้วยจึงบอกข้าวตู “ตู พี่ธีเขาบอกว่า เขาไม่อยากให้ตูค้างนะ”

“ฝากขอบคุณพี่ธีที่เป็นห่วงค่ะ แต่พี่เอกบอกว่า เขาจะนอนเฝ้าหน้าเต็นท์ให้ค่ะ แค่นี้นะคะพี่แดง เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”

“โอเคจ้ะ ระวังตัวด้วยแล้วกันนะ” แดงอ่อนใจ ธีระรอฟังคำตอบ “เขาบอกขอบคุณที่แกเป็นห่วง แต่พี่เอกเขาจะนอนเฝ้าหน้าเต็นท์ให้...แน่ะ ส่งรูปมาให้ดูด้วย”

แดงกดดูรูปที่ข้าวตูส่งเข้ามา เป็นภาพเธอถ่ายคู่กับเอกที่มีปืนพาดบ่า แถมโพสข้อความว่าพี่เอกมีปืนจะดูแลดุจดังเจ้าหญิง แดงเปรย “ท่าทางพี่เอกจะจีบยัยตูรึเปล่าเนี่ยพี่กบ...ดูสิธี”

แดงยื่นรูปในมือถือให้ธีระดู เขาอึ้งๆ กบกับแดงสบตากันอย่างกังวล...ไตรตั้นนอนหลับ แดงจะอุ้มไปนอน ธีระเข้ามาช่วย แดงจึงถาม

“แกไม่ชอบตูเขาจริงหรือธี”

“ก็ผมบอกไปแล้วไง”

“ทำให้แกผิดหวังอีก”

“ไม่ยักรู้ว่าเดี๋ยวนี้พี่แดงเป็นหมอดู มีซิกเซนส์รู้ความในใจผม”

“แก อย่าพูดบ่ายเบี่ยงไปเรื่องอื่น ถ้าแกจะชอบเขามันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนะธี เพราะพี่เคยคุยกับข้าวตู เขาก็บอกว่าเขาไม่สนใจเรื่องแม่เรา” แดงเห็นน้องถอนใจ “พี่รู้ว่าแกรักแม่ พี่เองก็รักแม่เหมือนกับแก แต่เราไม่ควรเอาแม่มาเป็นเงื่อนไขในชีวิตนะ”

“แต่พี่แดงก็รู้ ตอนนี้แม่เขาเหลือผมเป็นที่ยึดเหนี่ยวอยู่คนเดียว ผมไม่อยากทำอะไรให้แม่ต้องเสียใจ”

“แล้วแกล่ะ แกไม่รู้สึกเสียใจหรือ ที่แกมีแฟนมากี่คน แกก็ต้องเลิกกับเขาเพราะแม่”

“ทำยังไงได้ เรามีแม่อยู่คนเดียว” ธีระจะเดินไป

แดง รีบเตือน น่าจะให้โอกาสข้าวตูได้รู้จักเราก่อน ถ้าเธอไม่ชอบก็คงไปจากเราเอง ธีระหน้าเศร้า “คงไม่ทันแล้วล่ะ พี่แดง เพราะป่านนี้เขาอาจจะชอบกระทิงป่าแล้วก็ได้”

แดงส่ายหน้า โธ่เอ๊ย แล้วทำปากแข็ง ที่แท้ก็สนใจ

ooooooo

วัน รุ่งขึ้น เอกขับรถมาส่งข้าวตู ไตรตั้นดีใจร้องบอกทุกคน ธีระชำเลืองมอง เธอทำเป็นคุยกับหลาน กบชวนเอกทานอาหารเช้า เอกตอบว่าทานโจ๊กกับ

ข้าวตูมาแล้ว ขอตัวรีบกลับไปเคลียร์งาน ตอนเย็นจะมารับข้าวตู กบแปลกใจไปไหนกันอีก

“พี่เอกจะพาไปทานข้าวค่ะ” ข้าวตูตอบแทน

กบ แย้งจะไปกันสองคนหรือ เอกรีบบอกว่าชวนทุกคน ตอนเย็นจะมารับ ข้าวตูกับเอกโบกมือลาให้กัน ธีระลอบมอง แดงเห็นหน้าน้องชาย ยักคิ้วให้แบบรู้แกว ทำเอาเขาเขิน

ไตรตั้นเปิดวีดิโอกระทิงจากกล้อง ข้าวตูดูหลายรอบ จนธีระเดินมา จึงเรียกให้มาดูด้วยกันอย่างตื่นเต้นที่ได้เห็นแม่กระทิงพาลูกไปหาของกิน “ใช่ครับไปกินโป่ง น้าธีดูนะครับ เดี๋ยวจะเห็นน้าตูด้วย น้าตูจะหกล้มแล้วลุงเอกอุ้มไว้พอดี”

ธีระเหลือบมองข้าวตูก่อนแล้วมองภาพในกล้อง เห็นเอกประคองเธอ เขาแขวะ “ดูยังกับพระเอกนางเอกในละครเลยนะ”

“ใช่ครับ ลุงเอกน่าจะหอมแก้มน้าตูซะหน่อย”

“แล้วใครบอกตั้นว่าเขาไม่หอม” ข้าวตูพูดยิ้มๆ ก่อนเดินออกไป

ธี ระอึ้ง ไตรตั้นถามว่า ข้าวตูชอบเอกไหม ธีระให้ถามกันเอาเอง พอข้าวตูถือน้ำกลับเข้ามา ไตรตั้นโพล่งขึ้นทันที ว่าธีระให้ถาม ชอบเอกหรือเปล่า เขาสะดุ้ง

“พี่ไม่ได้พูดนะ ตั้นมันพูดเอง”

“ถึงพี่ธีจะถามก็ไม่เป็นไรนี่คะ เพราะตูรู้อยู่แล้วว่าพี่ธีไม่ได้สนใจตู”
ไตรตั้นถามย้ำว่าตกลงชอบหรือเปล่า ข้าวตูไม่บอกให้คิดเอาเองแล้วเดินไป ธีระตำหนิหลานที่อ้างชื่อตน เขางอนเดินออก ไตรตั้นเกาหัวงงๆก็ให้ถามเองนี่นา...ธีระเดินออกมาเห็นข้าวตูคุยโทรศัพท์กับ เอก จึงยืนฟังห่างๆดูเธอหัวเราะหัวใคร่ ข้าวตูหันมาเห็นเขา เขาก็เมินหน้าไปทางอื่น เธอจึงบอกเอกว่าแค่นี้ก่อนมีคนมา ธีระเห็นเธอวางสายหันมาก็ร้อนตัว

“พี่ไม่ได้ตั้งใจมาฟังตูคุยหรอกนะ”

“ไม่ ต้องบอกหรอกค่ะ ตูรู้อยู่แล้วว่าพี่ธีไม่ได้สนใจเรื่องของตู” ข้าวตูเห็นธีระจะเดินไป “เดี๋ยวค่ะพี่ธี ในฐานะที่พี่ธีเป็นผู้ชาย พี่ธีว่าพี่เอกเขาเป็นยังไงบ้างคะ”

“หมายความว่าไง”

“ถ้าตูเป็นน้องสาวพี่ธีแล้วพี่เอกเขามาชอบตู พี่ว่าตูควรจะสนใจเขามั้ยคะ”

ธีระอึกอักตอบไม่ได้ ข้าวตูคะยั้นคะยอให้ตอบ

“ก็...ถ้าพี่บอกว่าไม่น่าสนใจ ตูจะเชื่อพี่หรือ”

“จริงสิ ตูไม่เชื่อพี่ธีหรอก เพราะในสายตาตู ตูว่าพี่เอกเขาน่าสนใจ” ข้าวตูยิ้มยั่วเดินไป ธีระมองตามอย่างขัดใจ

ตก เย็น ทุกคนไปทานอาหารกับเอกที่ร้านอาหารกลางสวน เอกกับข้าวตูตักอาหารให้กัน ดูเอาอกเอาใจ ธีระเหลือบมองขุ่นในอารมณ์ กบบอกเอกว่าพรุ่งนี้พวกตนต้องกลับกันแล้ว เอกบ่นน่าเสียดายจะชวนไปล่องแก่ง ข้าวตูสนใจขออยู่ต่อ แดงปราม มาด้วยกันต้องกลับด้วยกัน

“นี่แกกับแดงไม่ไว้ใจฉันเหรอ” เอกสงสัย

แดงกับกบช่วยกันแก้ตัว เพราะรู้ว่าที่ข้าวตูรับปากเพียงประชดธีระ ข้าวตูยืนยันจะอยู่ต่อ

“ผมว่าช่างเขาเถอะพี่แดง ข้าวตูเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเรา เขาอยากไปก็ให้เขาไปเถอะ”

ข้าวตูชะงักมองธีระด้วยความน้อยใจ แดงท้วงว่าข้าวตูเป็นผู้หญิง ธีระย้ำ ในเมื่อเธอต้องการไป จะห่วงเธอทำไม ข้าวตูน้ำตาคลอลุกพรวดขึ้น

“ใช่สิคะ เพราะพี่ธีไม่ชอบตู ถ้าพี่ธีชอบตูก็คงไม่พูดแบบนี้” ข้าวตูวิ่งออกไป

“ทำไมถึงพูดยังงี้ล่ะธี แกก็รู้ว่าตูเขาชอบแก เป็นใครๆก็เสียใจนะ ไปตามเขากลับมา”

เอกงงๆจะไปตาม ธีระรีบบอกว่าไม่ต้องตนไปเอง กบตบไหล่เพื่อน “ใช่ แกไม่ควรไป เพราะไม่เกี่ยวกับแกไอ้เอก”

“แต่น้องตูเขาบอกฉันว่าเขาไม่ได้เป็นแฟนกับธีนะเว้ย ฉันก็มีสิทธิ์จีบ”

“พี่เอกนี่ซื่อจริงๆ ผู้หญิงเขาแค่ใช้พี่เป็นเครื่องมือ” แดงขำ เอกเพิ่งเข้าใจทำหน้าเจื่อนๆ

ธีระวิ่งเข้าไปในสวนของร้าน เรียกหาข้าวตู เห็นเธอยืนร้องไห้อยู่ เขาเข้าไปขอโทษ

“ไม่ต้องมาขอโทษหรอกค่ะ พี่ธีพูดอะไรก็ได้ เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”

“พี่แค่พูดเล่น”

“พูดเล่นงั้นหรือคะ อ้อใช่สิ พี่ธีไม่เห็นตูอยู่ในสายตา พี่ธีนึกอยากจะพูดอะไรก็พูด”

“ไม่ใช่ยังงั้น”

“ไม่ใช่แล้วยังไงคะ ตูถามหน่อยเถอะ ถ้าตูเป็นคนที่พี่ธีชอบ พี่ธีจะกล้าพูดแบบนี้มั้ย”

ธีระอึกอักพูดไม่ออก ข้าวตูพูดด้วยความน้อยใจ “ตูรู้ค่ะว่าพี่ธีไม่ได้ชอบตู แต่พี่ธีก็ไม่จำเป็นต้องมาตอกย้ำให้ตูเสียใจ”

ธี ระจะอธิบาย เธอไม่ยอมฟัง บอกเพียงว่าตนจะกลับบ้าน เขาขอไปส่ง  เธอไม่ยอมแล้วเดินจากไป ไม่ทันไร ฝนเทลงมา เธอวิ่งไปหลบในเพิงข้างทาง ร้องไห้ด้วยความเสียใจ ธีระกลับมาบอกแดงกับกบว่าข้าวตูขอกลับก่อน กบท้วงปล่อยไปได้อย่างไร ข้าวตูเป็นผู้หญิง

“ก็เขาบอกว่าเขาดูแลตัว เองได้ เราจะไปห่วงเขาทำไม” ธีระพูดออกไปแต่ในใจก็อดห่วงไม่ได้ สุดท้ายตัดสินใจขับรถออกตาม เห็นเธอร้องไห้อยู่ในเพิงข้างทาง จึงบีบแตรรถเรียก

เธอเมินหน้าไม่สนใจ เขาจึงต้องกางร่มลงมาขอโทษและขอให้ขึ้นรถ แต่เธอยังไล่ เขาไม่รู้จะทำอย่างไร จึงบอกเธอว่า เธอไม่กลับตนก็ไม่กลับ จะนั่งเป็นเพื่อน

“พี่ธีไม่ต้องมาทำเป็นดีกับตูหรอก” ข้าวตูจะเดินหนี

ธีระคว้ามือเธอไว้ “เดี๋ยวสิตู พี่บอกแล้วว่าพี่ขอโทษ ที่พี่พูดไปพี่ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ตูเสียใจ เพียงแต่...”

“เพียงแต่อะไรคะ”

“เพียงแต่พี่ไม่อยากให้ตูไปกับพี่เอกเท่านั้นเอง”

“ทำไม ตูจะไปไหนกับใครก็ได้ เพราะตูไม่ใช่แฟนพี่ธี”

“แต่พี่ไม่อยากให้ไป”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ธี ในเมื่อพี่ธีบอกไม่ได้ชอบตู...ปล่อย” ข้าวตูสะบัดมือเดินร้องไห้ออกไปกลางสายฝน

“แล้วถ้าพี่บอกว่าพี่ชอบล่ะ” ธีระตะโกนไล่หลัง ข้าวตูชะงัก เขาตามเข้ามาใกล้ “ถ้าพี่ยังบอกว่าชอบตู ยังทันมั้ย”

“พี่ธีอย่ามาล้อเล่นกับตูแบบนี้นะ ตูไม่ชอบ” ข้าวตูหันกลับมาโวยแล้วจะเดินไป

“แต่พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะ พี่พูดจริงๆ”

ข้าวตูน้ำตาไหลพรากหันกลับมามองอีกครั้ง ธีระยิ้มให้และดึงเธอมากอดแนบแน่น

ooooooo

ขณะเดียวกัน จินดานั่งดูทีวี จู่ๆสะดุ้งโวยวายว่าจิ้งจกขี้ใส่ อรรีบบอก โบราณว่าจะโชคไม่ดี แล้วทำนายสงสัยธีระจะมีแฟน

“เอ็งนี่มันปากกระโถนจริงๆ บอกให้ต่อโทรศัพท์หาคุณธี ต่อรึยัง” จินดาเอ็ด

อร รีบบอกว่าต่อแล้ว แต่ไม่มีสัญญาณ พลันเสียงมือถือดัง จินดาดีใจคิดว่าธีระโทร.กลับมา อรหยิบมือถือ ตัวเองออกมาแล้วบอกว่าของตนดัง รีบเดินแยกออกไปรับสาย จินดาค้อนไม่พอใจ
ขอขอบคุณจาก thairath.co.th 

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น